ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας.Λέγομαι Γιώργος.Είμαι 19 χρονών και σπουδάζω Αθήνα.Το θέμα αφορά μια πολύ στενή μου φίλη που σπουδάζει σε διαφορετική πόλη.Το καλοκαίρι μετά απο δύο χρόνια χωρίς σχέση τα φτιαξε με ενα παιδί απο τη σχολή της.Χάρηκα πολυ γι αυτή μιας και εκείνη ειναι πολύ χαρούμενη και ο τύπος αυτος ειναι πολυ καλό παιδί(η σχέση μου με τη φίλη αυτή είναι καθαρά πλατονική,δεν νιώθω τίποτε άλλο περα απο φιλική αγάπη για εκείνην και το συναίσθημα ειναι αμοιβαίο).Άλλα το τελευταιο καιρό νιώθω σαν να μας χωρίζει κάτι πέρα απο την απόσταση.Δεν στέλνει να δει τι κάνω αν δεν το κάνω πρώτος,οι συζητήσεις μας είναι πλέον μικρές,κανονίζουμε να τηλεφωνηθούμε και το ξεχναει ή το ακυρωνει.Το ξέρω πως γίνομαι εγωκεντρικός αλλα ως άνθρωπος αγχώδης πως το αντιμετωπίζω;Μερικές φορες νιώθω παραμελημένος(ηλίθιο το ξέρω) ή οτι βαριέται να μου μιλάει πια και δεν ξέρω πως να ηρεμησω..Δεν θέλω να της το πω κιόλας γιατί φοβάμαι πως θα την πιεσω και θα μιλαμε πιο συχνά απο υποχρέωση και οχι λογω επιθυμιας..Τι να κανω;