13.3.2012 | 01:15
Φιλία(?)
Καμιά φορά όταν φεύγουν άτομα απο τη ζωή μας,δεν είναι απαραίτητα για κακό.. ''Φίλοι'' γεμάτοι κόμπλεξ, κακία και ζήλεια που τελικά όλα βγήκαν στην φόρα με μια μικρή σχεδόν ασήμαντη αφορμή.. μετά βρισίδι, απειλές και ολα αυτά για να καταλήξεις στο τέλος πως οσο 'κολλητοί' και να ήσασταν μάλλον δεν άξιζαν τα συγκεκριμένα άτομα ουτε τη ματιά σου!Πως γίνεται να θεωρείς τον άλλον φίλο σου και να του φέρεσαι κτητικά,να μη λες κουβέντα για κατι καλό που κάνει και εν τέλει να ξεκατινιάζεσαι με τηλέφωνα και μηνύματα εναντίον του;;Κι όλα αυτά για μια παρανόηση,και μια ηλίθια αφορμή. Κενά που έχουν οι άνθρωποι,και δεν παρατηρούμε,μεχρι τελικά να γίνει το μεγαλο μπαμ. Εντάξει ισως να υπάρχουν και δειγματα απο νωρίτερα,αλλα υποτίθεται πως αγαπάμε τους φίλους με τα καλά και τα κακά τους,κι ετσι τα ξεπερνάμε.Δεν ησουν αρκετή. Χαίρομαι που δεν εχουμε πια επαφή!Πάνε 2 χρόνια περίπου,σε σκέφτομαι μερικές φορές,αλλά μετά σκέφτομαι τον χαμό που έκανες,και δεν νιώθω να μου λείπεις σαν άνθρωπος. Εξάλλου οι αληθινές φιλίες δεν καταστρέφονται με εναν μεγάλο τσακωμό. Αντίθετα μεσα απο κάτι τέτοια, βγαίνουν δυνατότερες! Δύσκολο να ξεπεράσει ο άνθρωπος τα κομπλεξ του και την παραλογία του..