ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νομιζω πως παραειμαι δυσκολη στο να αναπτυξω φιλικη σχεση με καποιον. Εχω πολλες απαιτησεις. Δεν μου αρκει αυτο που αρκει στους περισσοτερους, δηλαδη το να εχει ο αλλος χιουμορ κ αλλα 1-2 πραγματα. Θελω περισσοτερα. Κ θα μου πειτε οκ, δεν ειναι κακο να εχει κανεις υψηλες απαιτησεις, αλλα μηπως παραεχω υψηλες απαιτησεις? Π.χ με μια κοπελα που προσφατα καναμε λιγη παραπανω παρεα, ειδα πως παρολο που μου ειναι συμπαθης, η σχεση που εχουμε ειναι αρκετα επιφανειακη. Θα βγουμε μια στο τοσο, θα πουμε 5 βλακειες κ τελος. Κ θυμαμαι πολλες τετοιες περιπτωσεις ανθρωπων στη ζωη μου με τους οποιους ειχαμε μια τετοια χλιαρη σχεση κ μετα απο λιγο εγω απομακρυνομουν απ αυτο το ατομο, χωρις να εχει γινει κατι, απλα επειδη δεν με καλυπτε κατι τοσο επιφανειακο, ενιωθα πως δεν μου προσφερει κατι.Κ βλεπω ανθρωπους γυρω μου να εχουν τετοιες επιφανειακες σχεσεις με αλλους κ να λενε μεγαλα λογια γι αυτους(που μπορει να τους ξερουν 5 μηνες) κ αναρωτιεμαι πώς το κανουν? Ειναι αφελεις? Μηπως απλα δεν εχουν απαιτησεις απ τους αλλους? Απλα θελουν δηλαδη να περνανε καλα κ τελος? Δεν γινεται να νομιζεις πως η κοπελα που γνωρισες στη σχολη πριν ενα χρονο ειναι η πραγματικη σου φιλη κ θα ειστε για παντα μαζι κλπ κλπ. Κ ο καλυτερος ανθρωπος του κοσμου να ειναι, ποτε προλαβε να στο δειξει κ να κερδισει τοσο πολυ την εμπιστοσυνη σου? Μου φαινεται χαζο. Εγω ρε παιδια ειμαι πιο δυσκολη. Δηλαδη θελω οποιους ανθρωπους εχω στη ζωη μου να ξερω οτι θα ειναι εκει για μενα κ να μου το εχουν αποδειξει αυτο κ να ξερω οτι αυτο που νιωθουν για μενα ειναι παραπανω απο μια απλη συμπαθεια. Με ολους τους υπολοιπους που δεν νιωθουν κατι τετοιο, προτιμω να εχω μια τυπικη σχεση. Δεν νιωθω την αναγκη να βγω για καφε με μια κοπελα με την οποια απλα συμπαθιομαστε. Οκ μπορει να περασουμε καλα, αλλα νιωθω κενη μετα απο μια τετοια συναντηση. Εγω θελω να ξερω οτι ο αλλος βγαινει μαζι μου γιατι του ελειψα κ εχει αναγκη να με δει, οχι γιατι βαριοταν σπιτι.Ειναι ασχημο που σκεφτομαι ετσι? Προβληματιζομαι πολυ γιατι ολοι οι φοιτητες στην ηλικια μου εχουν πολλες παρεες, ε εγω εχω μονο τους παιδικους μου φιλους. Κ απ τη μια λεω οτι οκ, ολες αυτες οι σχεσεις που κανουν οι αλλοι ειναι επιφανειακες συνηθως, γιατι δεν εχουν δοκιμαστει στο χρονο κλπ, αλλα απ την αλλη σιγουρα κατι σου προσφερει η επαφη με τους αλλους, ακομα κ ωφελιμιστικα δηλαδη, καποιο κερδος μπορει να εχεις οταν ξερεις πολλους. Τι πιστευετε?