29.4.2015 | 13:26
φιλια με τον πρωην
Ενας χρονος. Μετα φασαριες, τσακωμοι, τον πληγωσα, με πληγωσε, χωρισαμε. Και τωρα ειμαστε φιλοι. Τον κρατησα εγω και μαντεψε γιατι κιολας ρε φιλε! Γιατι νιωθω μοναξια. Απο το να τον χασω τελειως, λεω, καλυτερα να κανουμε απλως παρεα. Αν δεν φοβομον να μεινω μονη μου, αν δεν ημουν τοσο ανασφαλης, αν σθνειδητοποιουσα επιτελους οτι δεν μου κανει καλο, δεν θα ασχολιομουν αλλο. Κι ομως... τον θελω ακομα. Αν γνωριζα καποιον αλλον θα το ν ξεχναγα υποθετω.... αλλα φοβαμαι πως δεν θα βρω αλλον....
