ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εδω και λιγους μηνεσ ειμαι μαζι με ενα πολυ καλο παιδι ...εχουμε καλες στιγμες και γενικα βρισκομαι.σε μια υπεροχη σχεση παντα ομως υπαρχει και.τ αλλα....βλεπετε ο συντροφος μ λογω του επαγγελματοσ του ειναι.αρκετα ιδιοτροποσ με.την προσωπικη τ ζωη και ιδιαιτερα την σχεση που εχει με εμενα ...μεχρι πριν τον γνωρισο ειχα μια πολυ εντονη ζωη φιλες παρεες εξοδους ....ολα αυτα αλλαξαν οταν τον γνωρισα και.φυσικα κ μεχρι τωρα προσπαθει να με κανει να πιστεψω πωσ οι παρεες η εστω το να εχεις μια φιλη να μιλας ειναι πολυ κακη επιροη ....στην αρχη σκεφτηκα πωσ απλα.θα ηταν μια εμπειρια να ηρεμισω να κανω πιο χαλαρη ζωη και να αφοσιωθω στον συντροφο μου...αλλα ρε παιδια δεν εχετε νιωσει ποτε την αναγκη να εχετε καποιον διπλα σας να μιλησετε και να κανετε μια συζητηση με θεματα που σασ απασχολουν αλα να μην ειναι ο συντροφος σας??? ...νιωθω την αναγκη να.εχο μια παρεα ..τις φιλες μ οπως πριν να πιο ενα καφε να μιλησω να κουτσομπολεψω οτιδηποτε πραγματα που δδεν κανεισ με τον φιλο ς !!! ο συντροφος μ ομως δεν συμφωνει και δεν κατανοει αυτη την αναγκη μ ...απλα θελω μια γνωμη αν ειμαι λαθος η εστω μια συμβουλη πως να αντιμετοπισω τ κενο αυτο...???