ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό που μου λείπει περισσότερο απο το Σεπτέμβριο, είναι οι φίλοι μου και μια νεα παρέα. Οι φίλοι μου μένουν μακριά και δυστυχώς δεν μπορώ να τους βλέπω συχνά. Με το τέλος των σπουδών, χωριστηκαμε. Ο καθένας στην πόλη του και με διαφορετικές ενασχολήσεις. Άλλος μεταπτυχιακό, άλλοι στρατό, άλλος εργασία. Δύσκολο να βρεθούμε όλοι μαζί. Με το που γύρισα σπίτι, προσπάθησα να προσαρμοστώ και να ξεκινήσω κάτι νέο. Στο φροντιστήριο ξένων γλωσσών που πήγαινα, προσπάθησα να κάνω παρέες αλλά όσοι ήταν μικρότεροι μου, είχαν ήδη παρέες. Οι μεγαλύτεροι εργάζονταν και ήθελαν κάποιο άτομο κοντά στην ηλικία τους. Κανα δυο άτομα που είχαμε περισσότερα κοινά, με το που άκουγαν οτι δεν μενω στο κέντρο, κάπως ξινιζαν...Στο γυμναστήριο που πήγα, πανω κατω τα ίδια. Με καποια ατομα βγήκα για καφέ αλλά το πήγαν στο ερωτικό και ξεκοψα γιατι εχω σχέση (άλλο στορι αυτό. Μας χωρίζουν 500 χλμ). Προσπάθησα και μέσω της στήλης "Σ αναζητώ", αλλά δεν πήγε καλά. Ξεκαθαριζα οτι θελω φιλική παρέα και μου έστελναν για σχέση και για σεξ ή πικρόχολα μηνύματα. Έχω απελπιστεί βρε παιδιά. Μου φαίνεται πως θα μείνω μόνη για πάντα.