ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ας πούμε ότι ο άλλος είναι σε μια καινούρια πόλη (κάποιοι μπορεί να μην έχουν και εκεί που είναι). Δεν έχει φίλους/γνωστούς εκεί πέρα. Δεν δουλεύει ούτε σπουδάζει για να κάνει καινούριες γνωριμίες. ΠΩΣ μπορεί να κοινωνικοποιηθεί και να βρει παρέες και να κάνει φίλους; Γιατί γνωρίζοντας ένα άτομο ύστερα μπορεί να γνωρίσεις και δικούς του φίλους και να γίνουν και δικοί σου και υπάρχει έτσι ένας περίγυρος αλλά αν δεν ξέρεις κανέναν; Πως ακριβώς "μπαίνεις" σε μια παρέα;Και να πω και το εξής. Πολλοί άνθρωποι εκεί έξω έχουν ανάγκη από φίλους και παρέες και δεν ξέρουν από που και πως να ξεκινήσουν. Εγώ όταν τύχαινε να γνωρίσω κάποιον παλιά και μιλούσαμε και τα λέγαμε δεν τον θεωρούσα ακριβώς φίλο μου, θα τον έλεγα ας πούμε γνωστό. Δεν έμπαινα στον κόπο να τον γνωρίσω καλύτερα και τον κάνω παρέα μου πχ γιατί τους φίλους τους κοντινούς τους ήξερα από το σχολείο, έτυχε δηλαδή να γνωριστούμε και να κάνουμε παρέα. Επομένως ίσως και να τον κρατούσα στο ""περιθώριο"", τον κρατούσα δηλαδή ως γνωστό, βγήκαμε μια-δυο τρεις φορές οκ "θα κανονίσουμε για καφέ καμιά μέρα" φάση.Ίσως και να μην ταιριάζαμε αρκετά βέβαια σαν άτομα για αυτό και χαθήκαμε αλλά μην ξεχνάμε πως υπάρχουν μια χαρά άνθρωποι εκεί έξω που δεν έτυχε να έχουν φίλους που κράτησαν στο χρόνο και έτσι αναζητούν παρέες που δεν θα είναι απλώς 'γνωστοί' αλλά φίλοι. Που θα κάνουν καθημερινή παρέα. Τώρα από κει και πέρα τα γούστα και τα κοινά είναι άλλο θέμα.Το θέμα είναι πως ακριβώς τους βρίσκεις αυτούς τους πολύτιμους φίλους; Πως γίνεται η προσέγγιση; Να μην παρεξηγηθείς κιόλας γιατί υπάρχουν περιπτώσεις που τον πλησιάζεις τον άλλον ή την άλλη και νομίζει είναι φλερτ ή σκέφτεται "αχα πολύ μας φορτώθηκε τούτος/η" και δεν θες να φανείς ότι ζητάς απεγνωσμένα την παρέα τους...Τίποτα προτάσεις;