ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόλις τελείωσα το σχολείο, τα τελευταία 2 χρόνια έκανα πολύ κολλητή παρέα με 2 κοπέλες, ήμασταν μαζί στο φροντιστήριο και στο σχολείο συνέχεια, λόγω πανελληνίων δεν βγαίναμε τόσο συχνά όμως κάποιες φορές ναι, ήμασταν σχεδόν κάθε μέρα μαζί και μοιραζόμασταν πολλά μυστικά κλπ. Όταν βρήκα αγόρι προσπάθησα να τους μιλάω ακόμη περισσότερο (και φυσικά όχι συνέχεια για εκείνον) γιατί δεν ήθελα να νιώσουν ότι τις παραμελω γι αυτόν, και το είχα πετύχει, εκείνες δεν ένιωσαν ότι άλλαξε τίποτα, είχαμε απλώς ένα ακόμη θέμα να συζητήσουμε (μάλιστα εκείνες με ρωτούσαν για το αγόρι μου, εγώ δεν έλεγα από μόνη μου για να μην τις πρηζω). Όλα ήταν καλά μέχρι που τελειωσαμε, για καμία βδομάδα ήταν εντάξει.. Μετά όμως η μια από τις δύο κοπέλες έλεγε όχι όταν πρότεινα να βγούμε, αλλά η άλλη κοπέλα ήθελε. Και βγήκαν οι βαθμοί καο φανηξε οτι εγω εγραψα καλα κι εκεινες κατω από τη βάση (που σημαίνει ότι δεν έχουν πολλές ελπίδες να περάσουν). Εγώ αμέσως προσπάθησα να τις κάνω να νιώσουν καλύτερα γιατί στεναχωρήθηκαν, προσπάθησα να μη δείξω πόσο πολύ χάρηκα για μένα για να μην τις κάνω να νιώσουν χειρότερα. Όμως εκείνες όχι μόνο δεν χάρηκαν για την επιτυχία μου αλλά αρχίζουν να με αποφεύγουν. Εντάξει οι βαθμοί βγήκαν πριν από λίγες μέρες μόνο αλλά εκεί που μιλούσαμε κάθε μέρα τώρα μιλάμε λίγο, κι αυτό επειδή εγώ στέλνω.. Στεναχωρήθηκα τόσο πολύ με αυτό που δε μπορώ να χαρώ ούτε το βαθμό μου ούτε την αγάπη του αγοριού μου ούτε τη τεράστια χαρά που έδωσα στην οικογένεια μου. Εσείς πιστεύετε πρέπει να προσπαθήσω κι αλλο ή να τις αφήσω να μου δείξουν τι πραγματικά νιώθουν;