ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που οι φίλοι τους όταν έχουν ένα πρόβλημα, είμαι η πρώτη που θα το πουν οτι κι αν είναι, γιατί πάντα κάθομαι να τους ακούσω, δεν τους κρίνω αλλά πάντα τους μεταχειρίζομαι διακριτικά. Γνωρίζω τους γκόμενους ή τις γκόμενές τους, ποτέ δεν εκφράζομαι αρνητικά για τις επιλογές τους που αφορούν ανθρώπους, ενθαρρύνω και προσπαθώ να βλέπω στους ανθρώπους που επιλέγουν να είναι μαζί τους για ένα διάστημα, αυτό που βλέπουν εκείνοι και τους συμπαθούν. Το ίδιο γίνεται και με τους φίλους των φίλων, αλλά ας επικεντρωθούμε στο ερωτικό κομμάτι.Δεν έχω μιλήσει ποτέ αρνητικά για κάποιον άνθρωπο ("α πως είναι έτσι αυτός", "τι σπαστικός που είναι", "δεν θέλω να βγούμε μαζί του").Δεν τους λέω ψέματα, δεν τους χαιδεύω τα αυτιά και δεν περιμένω το ίδιο και από εκείνους, αλλά υπάρχει μια γραμμή που χωρίζει την ειλικρίνεια από την αγένεια και εκείνοι δεν το αντιλαμβάνονται.Φράσεις όπως: "Πρέπει αν πάρουμε απόφαση πως οι γκόμενοί σου είναι σπαστικοί" και "Θα μας σπάσει τα νεύρα εκεί που θα είμαστε" η "Να δεις που αυτός θα σου σπάσει τα νεύρα τελικά περισσότερο απ' όλους","πως είναι έτσι" κλπ, από μεγάλους ανθρώπους και φίλους, με στεναχωρούν, ειδικά όταν αναφέρονται σε άνθρωπο που έχουν συναντήσει ελάχιστα και πραγματικά δεν έχει συμβεί κάτι κακό ή κάτι τόσο σπαστικό, απλά μιλάμε για διαφορετικούς ανθρώπους. Δεν πίεσα ποτέ να βγαίνουμε όλοι μαζί, έτυχε μια δύο φορές (όχι περισσότερες).Και αισθάνομαι πολύ άσχημα όταν εγώ δέχομαι τους φίλους και τους γκόμενούς τους, που σχεδόν δεν με ρωτάνε όταν πρόκειται να βγούμε μαζί τους, που ακούω τα προβλήματά τους και τα σεξουαλικά τους και εγώ αντιμετωπίζω τέτοιες συμπεριφορές.Όπως σέβομαι πάντα τις επιλογές τους, έτσι πρέπει να σέβονται και τις δικές μου. Εκτός κι αν είμαι εγώ τόσο λάθος.