ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σχεδόν πάντα και παντού με παίρνουν στο ψιλό...Εκτός από τον κολλητό μου.Δεν ξέρω που οφείλετε.Μάλλον από ότι έχω καταλάβει φταίει το ότι λέω όλα όσα σκέφτομαι με αποτέλεσμα κάποια πράγματα να μην αρέσουν και έτσι να γίνετε αυτό.Χαζός πάντως δεν είμαι για να το ξεκαθαρίσουμε.Για να μην μιλάω αόριστα θα σας δώσω μερικά παραδείγματα να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται..Πάω στην δουλεία τις προάλλες και λέω 2 κουβέντες παραπάνω με μια κοπέλα που μου αρέσει πολύ καιρό.Το απόγευμα βγαίνω με 3 γνωστούς και εκεί που τα είχαμε πει σχεδόν όλα τους λέω τι έγινε και πως αύριο σκέφτομαι να πάω και να τις πω έτσι και έτσι και να βγούμε.Και άρχισαν να μου πετάνε ειρωνείες και να γελάνε κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο.Συγκεκριμένα μου λέει ο ένας...Θα φορέσεις γραβάτα και θα πάρεις και ανθοδέσμη?χοαοχαοοχαοχαο όλοι η παρέα.Και άλλα πολλά τέτοια.Ένα άλλο παράδειγμα...Είμαι για καφέ με κάποια άλλη παρέα και λέμε να πάμε για ποτό το βράδυ.Λίγο πριν φύγουμε για να πάμε στα σπίτια μας να ντυθούμε καλύτερα τους ρώτησα αν μετά θα ντυθούν ποιο καλά με κανά πουκάμισο ή αν θα είναι απλά ντυμένοι με μπλούζα και μπουφάν για να ξέρω και εγώ πάνω κάτω τι θα βάλω.Μου έχει τύχει στο παρελθόν να πάω για ποτό με φίλο εγώ να φοράω πουκάμισο τζιν και μοκασίνι και αυτός φούτερ φόρμα και κάτι βρώμικα all star.Ε λοιπόν άρχισαν μετά...Πως κάνεις έτσι μωρέ...Και που θα πάμε για σε νοιάζει το ντύσιμο τόσο...χαοχαοοχαοχαο όλοι.Είναι πονυρός και θέλει να ντυθεί καλύτερα από εμάς μήπως και βγάλει γκόμενα.Και ένα τελευταίο.Έρχονται 2 φίλοι να με πάρουν από το σπίτι να πάμε για καφέ με το αμάξι και με το που μπαίνω μέσα αρχίζουν και λένε...Καλά ρε μαλάκα που πάμε και έβαλες τόσο άρωμα.Καμιά γκόμενα σε περιμένει για ένα καφεδάκι πάμε οι 3 μας και γέλια μετά.Ε ρε παιδιά εγώ πάντα θα βάλω το αρωματάκι μου αν οι άλλοι δεν θέλουν να μυρίζουν όμορφα δεν φταίω.Πάντως δεν ξέρω βρε παιδιά.Λέτε να φταίω εγώ?Η απλά να έπεσα σε λάθος άτομα?Η αλήθεια είναι ότι επειδή δεν είμαι και πάρα πολύ κοινωνικός είχα πάντα περιορισμένες επιλογές για παρέα και όταν βρίσκομαι σε ένα νέο χώρο όπως την σχολή που ξεκίνησα πριν λίγους μήνες μόλις βρω λίγα παιδιά και αρχίσουμε να βγαίνουμε κολλάω εκεί.Για πείτε και εσείς υπάρχουν και ποιο μεγάλες ηλικίες εδώ μέσα.Έχει περάσει κανείς αυτό το στάδιο?Η αλήθεια πάντως είναι ότι φταίει και λίγο το σπίτι μου.Δεν με έμαθαν να έχω πονυριά στην ζωή μου και αυτό εγώ το θεωρώ κακό.Κάθε φορά που αντιλαμβανόμουν κάτι κακό σε κάποιον και το έλεγα μου λέγαν να μην σκέφτομαι έτσι και πως όλοι είναι καλοί και έτσι μου το πέρασαν.Έχω καταλάβει όμως ότι είναι λάθος και προσπαθώ να τον αλλάξω αυτό τον τρόπο σκέψεις.Δεν έχω μάθει να φιλάω πισινές και μπορούν να με φάνε.Δεν μπορεί θα υπάρχει τρόπος να αλλάξω.23 είμαι.Ελπίζω να μην το έχασα το παιχνίδι...