ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με τον κολλητό μου τα τελευταία 3 χρόνια έχουμε σχεδόν αποκλειστικά τηλεφωνική επικοινωνία η από μηνύματα λόγω του ότι σπουδάζω σε διαφορετική πόλη κι εκείνος δουλεύει αλλού. Ενώ ο ίδιος ζητάει την συχνή καθημερινή επαφή, οποτε νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ η να συζητήσω κάτι σημαντικό, βρίσκει χίλιες δικαιολογίες, πότε δεν έχει χρόνο για εμενα ενώ κάνει κανονικά το τσιράκι των γονιών του και οποίου αλλού βρεθεί δεν του χαλάει χατίρι. Ακόμα κι όταν μιλάμε η προσοχή του δεν είναι ποτέ εκεί, μιλάει την ίδια ώρα με άλλους από κοντά και δήθεν ακούει κι εμένα, συνεχώς μου λέει θα σε πάρω και δεν παίρνει, συνεχώς έχει ώρα για εξόδους και εκδηλώσεις κάθε μέρα, όμως ποτέ για εμενα. Μπορώ να καταλάβω γιατί κι εγώ κάνω μεταπτυχιακό σε απαιτητικό κλάδο και δουλεύω παράλληλα, όμως έχει ξεπεράσει τα ορια. Μέρα παρά μέρα τον κάνω μπλοκ γιατί πρόκειται για τοξικό άτομο, φταίει και δεν παραδέχεται ποτέ τα λάθη του, δεν δείχνει καμία θέληση να διορθωθεί, θυμάται να μου μιλήσει όταν τον βολεύει και όταν "του το επιτρέψουν οι δικοί του". Έπειτα όταν του πω ότι μου χαλάει την ψυχολογία και ότι είμαι απογοητευμένη από αυτόν, με κράζει, με βρίζει, ρίχνει το φταίξιμο πάνω μου. Συνεχώς βρίζει οποιοδήποτε άλλο άτομο μου μιλάει, ότι παίζω θέατρο και με συμπαθούν και ότι μόνο αυτός είναι αληθινός. 27 χρόνων μαντράχαλος... Τι παίζει;