Ακου και μια χειρότερη περίπτωση. Συνανταω τελευταία κάποιον λογω επαγγελματικής συνεργασίας. Απιιιιστευτα λαικος τυπος, οχι με το συνειρμό της μουσικής -που είναι σεβαστό- αλλα με την εννοια της αθυροστομίας, της βωμολοχίας και παντελούς ελλειψης επιπέδου. Και λεει και το τραγικό: "Κυρια....Μαρια" -με το δικο μου όνομα! Ουτε κυρια +επίθετο, ουτε Μαρια σκέτο, που θα μπορούσε γτ ειμαι σαφώς μικρότερη του.Μαλλον δείχνει ενδιαφέρον και ρωτάει για μένα πολλα και μιλαει και εκείνον. Μεσα στα αλλα λοιπόν ειπε οτι σπουδές στην Αγγλία και την Αμερική! Και δεν μιλάμε για ενα απλό πτυχίο! Και ρωτάω: την παιδεία και την κουλτούρα, δεν την διδασκει κανενα πανεπιστήμιο;
12.2.2018 | 13:55
Φιλοσοφία και κάτι παραπλανημένα παλικάρια
Πριν κάμποσο καιρό, είχα γνωρίσει ένα άτομο που φάνταζε ενδιαφέρον. Μορφωμένος, λάτρης των βιβλίων κυρίως φιλοσοφίας και ψυχολογίας (με προτίμηση στην φιλοσοφία), ενθουσιώδης μουσικόφιλος, ερασιτέχνης ζωγράφος.Κάπου ανάμεσα στα βιβλία και την καλλιτεχνική φύση, πίστεψα ότι βρήκα έναν αξιόλογο άνθρωπο. Φανταζόμουν τις πολλά υποσχόμενες συζητήσεις που θα είχαμε, τις διαφωνίες και τις κοινές γραμμές, τόσο που όταν μου πρότεινε να βρεθούμε μόνοι μας -γνωριστήκαμε σε παρέα- δέχθηκα χωρίς δεύτερη σκέψη.Και κάπου εδώ τρώω το κεραμίδι στο κεφάλι.Μία έξοδος φιάσκο.Γιατί κύριε, τί να το κάνουμε αν διαβάζεις φιλόσοφους γερμανούς, γάλλους και κινέζους όταν δεν ξέρεις να συμπεριφερθείς σωστά στον σερβιτόρο που σε εξυπηρετεί. Τί να την κάνεις την μόρφωση όταν μορφάζεις απέναντι στην άγνοια του άλλου. Τί να την κάνεις την καλλιτεχνική φύση όταν πιστεύεις ότι έχεις αγγίξει το άριστο.Όταν αρνήθηκα να ξαναβρεθούμε η έκπληξη στο βλέμμα του μαρτύρησε ότι δεν είχε καν αντιληφθεί πόσο λίγος ήταν. Όταν με ρώτησε γιατί δεν ήθελα να ξαναβγούμε του είπα την αλήθεια: Ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε, ο τρόπος που μιλάμε και το πώς αντιμετωπίζουμε τους γύρω μας είναι φιλοσοφία. Έμπρακτη φιλοσοφία. Και η δική του φιλοσοφία ήταν κάλπικη.Φίλοι και φίλες την ουσία. Μακριά από τα δήθεν.
3
