13.7.2013 | 02:02
Φιλοσοφωντας.
Μακαρι αυτη τη στιγμη να μπορουσα να δω ποιος με σκεφτεται και ποιος οχι. Και τι σκεφτεται για μενα.Και ειδικα ενα συγκεκριμενο ατομο. Με εχει προσεξει; Τι πιστευει για μενα;Δεν ειναι περιεργο να σκεφτεσαι οτι εκει εξω, αυτη τη στιγμη, κοιμουνται, ξενυχτουν, γελουν, κλαινε ατομα που δε γνωριζεις σημερα, αλλα θα γνωρισεις αυριο, μεθαυριο, στα 80 σου; Ενας απο αυτους μπορει να ειναι ο ανθρωπος της ζωης σου. Μπορει να τον εχεις δει κιολας. Να εχεις κατσει διπλα του στο λεωφορειο. Να ειναι μαζι σου στη σχολη η να τον εχεις προσπερασει απειρες φορες στο δρομο. Μπορει να ελπιζεις να ειναι ο ανθρωπος της ζωης σου (αλλα να μην πιστευεις οτι θα γινει), μπορει να ευχεσαι να μην ειναι γιατι σε αηδιαζει μονο που τον βλεπεις.Πιστευω στη μοιρα, κισμετ, οπως θελετε πειτε το. Και το οτι δεν ξερεις τι θα ξημερωσει μπορει να ειναι πολυ τρομακτικο, αλλα συναμα ειναι και ο,τι πιο γοητευτικο.Καλο σας ξημερωμα.
