5.6.2015 | 00:32
φοβαμαι
Φοβάμαι το θάνατο. Μέχρι εκεί που δεν παει. Παντα φοβόμουν μη χάσω κάποιον δικο μου όμως τελευταια φοβάμαι για μένα. Σηκωνομαι κάθε βράδυ για να σιγουρευτω οτιεχω κλειδώσει και είναι η κουζίνα κλειστή.Γυρναω το βράδυ απο το γυμναστήριο τρέχοντας μη με επιτεθεί κανεις.Έκλεισε ο άντρας μου για τις διακοπές μας. Καποτε πετουσα τη σκούφια μου ενω τώρα με πιάνει πανικός η ιδέα και μονο οτι μπορεί να πεσει το αεροπλάνο και η μπεμπα θα μείνει χωρίς γονεις. Δε θέλω να πάω πουθενά. Όχι δεν ήμουν έτσι εγώ...ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ.
