Αθήνα να πας να ζήσεις τον έρωτά σου.Όσο προλάβεις πριν σε ρουφήξει το μπετό.
20.10.2019 | 21:06
Φοβαμαι...
Εχω φτασει στο τελος των σπουδων μου το επομενο εξαμηνο (λογικα) θα βγω σε πρακτικη.κ σκεφτομαι να παω στην αθηνα να κανω την πρακτικη μου,να νοικιασω σπιτι κ να κανω εκει την ζωη μου.οσο ειμαι ακομα στην πολη μου δουλευω να μαζεψω λεφτά για ολα αυτα π θελω να κανω.παρολα αυτα εχω καποιους φοβους π δεν με αφηνουν να χαλαρωσω...1)αν οι γονεις μου τελευταια στιγμη στραβωσουν?κ δν με αφησουν να παω πουθενα κ μου κανουν σκηνικα? 2)διαλεξα αθηνα γιατι εκει μενει το αγορι μου θα συγκατοικησουμε κ ανα 2 μηνες θα φευγει για ταξιδι λογω δουλειας.αν με παρει χαμπαρι η οικογενεια μου?(δεν τον χονευουν εχουμε παιξει μεχρι κ ξυλο για αυτο το θεμα) 3)πριν 1 χρονο χασαμε στη σχολη καποια μαθηματα λογω τις μ..κιες των καθηγητων κ φοβαμαι μην μας φορτωσουν ενα εξτρα εξαμηνο σπουδων.παρακαλω καθε μερα το θεο να πανε ολα ετσι οπως θελω εδω κ 197 μερες ξυπναω κ κοιμαμαι με την ισια ευχη.να φυγω.κ να ζησω τον ερωτα με αυτον π αγαπω,να κερδισω αυτονομια,να αναπνευσω,να ζησω οσα με εμποδισε η ζωη στην πολη μου.μεγαλωσα σε αυστηρο περιβαλλον.κ δν εχω ζησει αυτο π λενε φοιτιτικη ζωη.η μονη μ αποδραση ειναι μα φυγω στην πρωτευουσα.εχει κ ενα προγραμμα μεταπτυχιακων σπουδων π θελω παρα πολυ να παρακολουθησω.κ να ζησω τις στιγμες π εχασα με το αγορι μου.μου λειπει.θελω να αναπνευσω κ φοβαμαι μην μου στερηθει ολο αυτο...δεν θελω να γκρεμιστουν τα ονειρα μου.ηδη βρηκα επιπλα κ ντεκορ για το σπιτι που θελω να κανω.ουτε θελω να απογοητευσω το αγορι μου...σαν τρελος με περιμενει...
1