Τόσο εμπιστεύεσαι βρε τον εαυτό σου που πιστεύεις ότι θα άφηνες κάποιον καλό να φύγει ; Ο άνθρωπος που θα ναι δίπλα σου θα είναι πολύ χαρούμενος να σε ακούει και στον πόνο σου και δεν θα του είναι δυσάρεστος γιατί σε αγαπά. Αυτό πάντα με την προϋπόθεση ότι δεν θα βασίζεσαι υπερβολικά στην δική του στήριξη σε σημείο να θες να γίνει γονιός σου. Ως σύντροφος μπορεί να σε δέχεται ,να σε στηρίζει ,να σε σέβεται. Αυτοί που δεν είναι πρόθυμοι για κάτι τέτοιο ας φύγουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι πονάνε με κάποιον τρόπο οπότε μην νομίζεις ότι ο δικός σου ο πόνος θα τους είναι κάτι απωθητικό και περίεργο . Βεβαίως όσο είσαι ελεύθερη μπορείς να κάνεις προσωπική δουλειά για να γίνεις πιο έτοιμη να έχεις την σχέση που αξίζεις να έχεις. Σκεπτόμενη "κανείς δεν θα με αντέξει" κινδυνεύεις να διαλέξεις κάποιον που δεν θα ναι καλός γιατί υποσυνείδητα θα νιώθεις ότι αυτός αφού είναι "χειρότερος" από σένα ίσως μείνει μαζί σου. Άφησε τους ανθρώπους να σε γνωρίσουν και να επιλέξουν εκείνοι τι μπορούν να σου προσφέρουν. Μπορεί να σε εκπλήξουν !