11.7.2013 | 02:29
φοβάμαι μακριά σου.
Φοβάμαι. Φοβάμαι γιατί μετά από 3,5 χρόνια θα ζήσω χωρίς αυτόν. Ορκιζόμαστε και αυτό τον παίρνει αυτόματα μακριά μου. Εγώ εδώ κι αυτός εκεί, κάτι χιλιόμετρα και κύματα παραπέρα. Πόσο άδικο.. Η απόσταση που μας χωρίζει θα με κάνει πάντα να αναρωτιέμαι "τι θα γινόταν αν". Οικονομικοί γαμ@@@νοι λόγοι δεν με αφήνουν να τον ακολουθήσω. Και το ξέρω πως πληγώνεται και πονά και ο ίδιος. Κάθε βράδυ κλαίω.. Σε μια εβδομάδα θα σε δω. Να βάλουμε τα καλά μας, να πάρουμε το χαρτί και έπειτα τέλος. Σ'αγαπάω όμως ακούς; θα 'σαι πάντα η ομορφότερη ανάμνηση και η αιτία για τα υπέροχα φοιτητικά μου χρόνια.Ν.
