26.3.2013 | 13:27
Φοβάμει τις σκεψεις μου
Είμαι νευριασμένος γαμώτο. Δε τη μπορώ τοση ειρωνία , τοση κοροιδία , τοση κρατική βία πανω στους καταπιεσμένους.Αναρχικός ειμαι , 17 χρονών. Εχω όρεξη για τη ζωη εχω ονειρα , ειμαι ερωτευμενος με μια ελευθερία μια κοινωνικη ελευθερία .. οχι με την Ελευθερία απο το περιστέρι που παρεπιπτοντως ειναι πολυ ομορφη.Εχω αγανακτήσει.. στο σπιτι καθε μερα τα φράγκα λιγοστευουν , οι γονεις μου παρων σε ολες τις απεργίες .. ειρηνικοι , πιστευουν η επαναστατικη βία δεν ειναι λυση.Ξερω τι μπορει να σκεφτεστε.. βλακες αναρχικοί.. παιδάκια.Καινε τα μαγαζια του κοσμάκη.. τις τραπεζες.Τα καταφεραν οι κυβερνησεις με τη προπαγανδα.Τελος παντων.. εχω αρχησει να φοβάμαι τις σκεψεις μου.. κατεβαινουμε ειρηνικα πολλες φορες και οι ΜΑΤαδες μας βρίζουνε επειδη βλεπουνε οτι ειμαστε αοπλοι.. μας δερνουνε και δεν το λενε στις εισησεις πουθενα.. καμια μερα θα βγουμε με τα καλασνικοφ στο δρομο και θα τους γαμησουμε τη παναγία.Εχω αρχησει να φοβαμει αυτα που σκεφτομαι.Έχω αγανακτήσει.. στις απεργίες δειχνω την οργη μου.. αλλα μαζι μου την δειχνουν αλλοι 200 μονο .. πως να ρθει ετσι η αλλαγη ?!!!?? Τελος παντων , το κλείνω .. πολλα εγραψα .. τουλαχιστον ξεκόλησα απο τη βασω που ειχα φαει φρίκη και τη σκεφτομουν καθε μερα για μήνες. ζητω η ελευθερία