ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γράφω αυτήν την εξομολόγηση ως φόρο τιμής για όλες τις φορές που έγραψα εδώ μέσα ούσα σε κακό χάλι και αισθάνθηκα καλύτερα βλέποντας από τις απαντήσεις σας ότι λίγο πολύ μοιραζόμαστε όλοι τις ίδιες σκέψεις και τα ίδια συναισθήματα.διάβαζα αρκετούς να γράφουν ότι γνώρισαν κάποιον/α και ερωτεύτηκαν και είναι ευτυχισμένοι και ότι γίνονται θαύματα και να πιστέψουμε σ' αυτά και ζώντας χρόνια μόνη μου, έλεγα "καλά αυτά συμβαίνουν μόνο στους άλλους, την ξέρω τη μαύρη μου τη μοίρα!". και τελικά έρχεται στη ζωή μου κάποιος που όταν τον γνώρισα ούτε που σκέφτηκα ότι θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί, με διεκδικεί με τον πιο διακριτικό τρόπο και με κάνει να ξαναπιστέψω στον έρωτα που είχα σχεδόν ξεχάσει. που βγαίνουμε έξω και πεθαίνουμε στα γέλια, που περπατάμε και με κρατάει αγκαλιά, που με φιλάει και με αγγίζει τόσο τρυφερά σαν να φοβάται μη σπάσω, που μου στέλνει ένα σωρό γλυκά μηνύματα μέσα στη μέρα, που με κάνει να ξυπνάω με ένα χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά το πρωί και να πέφτω ευτυχισμένη στο κρεβάτι το βράδυ.δεν ξέρω πώς θα πάει όλο αυτό, ακόμα αδυνατώ να πιστέψω ότι μου συμβαίνει, μού φαίνεται σαν όνειρο και ούτε ξέρω αν θα κρατήσει, αλλά ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας και να σας ευχαριστήσω για τη συμπαράστασή σας στις δύσκολες, βραδινές κυρίως, στιγμές μου! να είστε όλοι καλά!