ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έφθασε η Κυριακή λοιπόν, είπα και εγώ σαν άνθρωπος που λατρεύει την φύση και την φωτογραφία να πάρω τα βουνά.Έτσι κι έγινε. Πήγα προς τα έξω, σε ένα ωραία οικισμό,έρημο πια εδώ και αιώνες. Βγάζω ηλιοβασιλέματα, τα γαλανά του ουρανού και της θάλασσας,κάθομαι μετά σε ένα βραχάκι και χαζεύω τα κατορθώματά μου. Καλές ήτανε. Μειδιώ ικανοποιημένος. Μέχρι που πατάω το βελάκι για την επόμενη και παρουσιάζεσαι εσύ ρε Α.Μ. Αμάν, ζημιά. Είσαι πανέμορφη. Στο έλεγα θυμάμαι. Σε είχα βγάλει σε ένα από εκείνα τα νωχελικά καλοκαιρινά πρωινά μας στο νησάκι.Εγώ άνεργος, εσύ ημιαπασχολούμενη εκείνη την περίοδο. Δεν ήθελες θυμάμαι να σε βγάλω. Κάτι κοιτάς στο pc μου και φοράς εκείνα τα μεγάλα γυαλιά μυωπίας σου, που τόσο σου αρέσανε. Πραγματικά όμορφη. Εξομολογούμε όμως ότι ποτέ δεν είχα την αληθινή διάθεση να είμαστε μαζί,ποτέ δεν πίστεψα, συνεχώς σκόνταφτα στα αδιέξοδά μου. Ήθελα να τεστάρω εμένα, να με δω πως αντιδρώ σε μια σχέση,αν μπορώ με λίγα λόγια. Ήσουν το φάρμακο για να μην σκέφτομαι ή για να σκέφτομαι πιο απλά πράγματα . Απλώς ακόμα ένα καλοκαίρι μαζί,Α.Μ, χωρίς προοπτική και διάθεση. Έπαιξα τον ρόλο μου.Ηθοποιός. Ξέρω πως και εσύ με ήθελες σίγουρα, απλώς ήθελες να είμαι κάποιος άλλος ή μήπως αυτό το λίγο που έβλεπες σε ικανοποιούσε; Βάρος έγινες μες στα βάρη μου και τούμπαλιν.Εν τέλει κουράστηκα. Μαλακία ρε κορίτσι μου,γιατί ένιωθα πολύ όμορφα κοντά σου.Αν ζούσαμε κάπου άλλου,σε άλλη εποχή ίσως, κάπου που δεν θα ήμουν αναγκασμένος να ψάχνω το χαμόγελό μου στα σκουπίδια,αν συναντιόμασταν εκεί θα σου έδινα το πιο όμορφο κομμάτι μου.Μέχρι τότε θα εμπορεύομαι λέξεις και αισθήματα όμως.Μόνο για εσένα: https://www.youtube.com/watch?v=RLq7Aqd_H7g