11.1.2013 | 20:43
Freedom: κλαίω γιατί με γιάτρεψες
Μόλις ξύπνησα, αγάπη μου. Και ναι, κατάφερα να κοιμηθώ. Με βοήθεια, μη φανταστείς. Αλλά είδα το πιο ωραίο όνειρο-όνειρο και πραγματικότητα μαζί.Σ' ευχαριστώ για τ' όνειρο:Σ' ευχαριστώ που εσύ παρέκαμψες την τέλεια εικόνα μου κι είδες το ράκος μέσα μου. Το ίδιο ράκος που καταρράκωσε κι εσένα.Σ' ευχαριστώ που μ' έριξες στην αρένα με τα άγρια θυρία.που μου στειλες το λύκο που με κατασπάραζε χρόνια τώρα. που με βούτυξες στα αίματαπου μ' άφησες να ουρλιάξωπου μ' άφησες να κλάψω.που μ' άφησες να κουτουλήσω με φόρα στον τοίχο, που είχα χτίσει χρόνια μόνη μου.που μ' άφησες να περάσω μέσα απ' την τρύπα μόνη μου.που με γλίτωσες στο τσακ.Σ' ευχαριστώ που με περίμενες όσο εγώ έτρεχα να σε προλάβω.Frank(l)y, my dear, I didn't give a damn about earth as long as you could fly me to the moon.Αλλά, ο Νεύτωνας δεν μπορούσε μόνος του να μαζέψει τόσα μήλα.Και τώρα τρέχα να ζήσεις όσα σου στέρησα κι όσα σου έμαθα.Ή μείνε, γιατί μαζί σου κανένας λύκος δεν μπορεί να με πειράξει. Σου μιλάει η καρδιά, που αντί να σπάσει σε πολλά, μοιράστηκε απλά σε δύο άνισα κομμάτια-και το μεγαλύτερο το πήρες εσύ.We have earned this freedom together.