ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω μία φίλη από το δημοτικό. Κάναμε αρκετή παρέα, όχι κολλητές, αλλά είναι η αμέσως επόμενη στη λίστα θα έλεγα. Είμαστε και οι δύο στα 30. Την αγαπώ και έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου γιατί είμαστε φίλες πολλά χρόνια.Το θέμα μου είναι ότι ενώ έχει τις στιγμές της και είναι άνθρωπος που σου συμπαραστέκεται, έχει χιούμορ, δίνει καλές συμβουλές και μου έχει σταθεί τόσο σε καλά όσο και σε άσχημες φάσει της ζωής μου ,έχει ένα κακό.Είναι πολύ ....." loose".Όταν βγαίνουμε έξω "την πέφτει" σε ότι κινείται. Δεν έχει σημασία αν είναι του γούστου της ή όχι, αν θέλει να κάνει κάτι μαζί τους (ποτέ δεν κάνει) ή απλά να περάσει την ώρα της... Το κάνει λέει για την παρέα και τις γνωριμίες. Κακό δεν είναι θα μου πείτε. Και θα συμφωνήσω. Απλώς πλέον έχει καταντήσει κουραστικό και ανελέητο. Από τη στιγμή που θα πατήσουμε το πόδι μας στο μαγαζί μέχρι τη στιγμή που θα μπούμε στο αμάξι για να φύγουμε για σπίτι, την έχει πέσει σε οτι υπάρχει. Μιλάει περισσότερο με εκείνους που θα γνωρίσει απ΄οτι μαζί μου, εγω καταλήγω να μένω η τρίτη στην κουβέντα ή να μιλάω με τον φίλο του τύπου που θα έρθει να μιλήσει στη φίλη μου ή απλά να μην μιλάω με κανέναν και να κοιτάω το υπερπέραν μέχρι η φίλη να σταματήσει την ασχολία της. Παλιά έπινε και πολύ οπότε έπρεπε να προσέχω και αυτό μέσα σε όλα τα άλλα. Γιατί γινόταν κουρούμπελο και τη μάζευα.Της το έχω πει και μέσες άκρες και ευθέως. Απλά δεν καταλαβαίνει. Δεν πιστεύει ότι αυτό που κάνει υποδηλώνει πέσιμο και ότι οι άντρες το εκλαμβάνουν έτσι. Πιστεύει ότι είμαι υπερβολική και ότι απλώς θέλει να περνάει καλά. Να σημειώσω εδώ ότι στ'αλήθεια το κάνει απλώς για να περνάει την ώρα της όσο είναι έξω και διασκεδάζει. Δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ...Έχω σταματήσει να βγαίνω και μαζί της για μεγάλα χρονικά διαστήματα γιατί δεν άντεχα άλλο.Αλλά είναι φίλη και δε γίνεται να μην την ξαναδώ ποτέ...Και δεν έχει σημασία πού πάμε, αν είναι βράδυ, πρωί, μεσημέρι, όπου πάμε το ίδιο βιολί. Και ο τρόπος που το κάνει είναι αψυχολόγητος. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω χωρίς να την προσβάλλω , αλλά θα προσπαθήσω.Πετάει μόνο σεξουαλικά υπονοούμενα, γελάει με το κάθε τι σαν 15χρονη, λέει εντελώς χαζά αστεία έχοντας εντελώς σοβαρό ύφος και πάντα αναρωτιούνται όλοι αν είναι χαζή στην πραγματικότητα, πίνει πολύ, χορεύει πάνω στα τραπέζια, μιλάει με 3-4 διαφορετικά άτομα παράλληλα, από την ίδια παρέα. Ο,τι χειρότερο δλδ μπορεί να κάνει για να αφήσει τις πιο λάθος εντυπώσεις σε κάποιον που μόλις τη γνωρίζει. Μπαίνει σε αμάξια ατόμων που μόλις έχει γνωρίσει για να την πάνε σπίτι της οι οποίοι δεν είναι σε κατάσταση να οδηγήσουν, φεύγει απο μαγαζιά μαζί με αγνώστους. Να πω κι άλλα; Και να πεις ότι ήθελε να κάνει κάτι μαζί τους, να το καταλάβω. Αλλά έτσι, μόνο για να περάσει καλά την ώρα της λέει...αλήθεια, δεν ξέρω τι να πω και τι να κάνω.Αισθάνομαι απαίσια για πολλούς λόγους...Και επειδή έχω καταντήσει να βγαίνω για ποτό και να είμαι ο κηδεμόνας της, και επειδή αισθάνομαι ότι της είναι αδύνατον να περάσει καλά μόνο μαζί μου οπότε χρειάζεται πάντα κάποιον αντιπερισπασμό για να πει ότι η βραδιά της ήταν ωραία (άρα είμαι χάλια παρέα?) και επειδή είναι αδύνατον να γνωρίσω έστω έναν άνθρωπο κι εγώ όσο έχω δίπλα μου τον τυφώνα Κατρίνα. Κυρίως όμως επειδή η κατάσταση αυτή είναι non stop και κουράζομαι, σπάζομαι , αισθάνομαι άβολα διαρκώς. Δεν είμαι καμία κολλημένη συντηρητική, αλλά έλεος πια. Τις προάλλες κανόνισε να κοιμηθούμε σε σπίτι δύο αγνώστων που μόλις είχε γνωρίσει σε ένα μπαρ, όσο έλειπα στην τουαλέτα, για να μη χρειαστεί να διανυκτερεύσουμε σε ξενοδοχείο. Τι να κάνω;