15.8.2017 | 10:01
Frustrated.
Γενικά το έχω με τα αγόρια και τους ανθρώπους γενικότερα. Εννοώ ότι ξέρω να συντονιζομαι στο μήκος κύματος τους, να τους δείχνω ότι τους καταλαβαίνω και από εκείνο το σημείο να φέρνω ενθουσιασμό, δηλαδή γέλια, χαμόγελα, ένταση. Δεν κοκορευομαι για κάτι, απλά γιατί δεν με λες και θέα έπρεπε και εγώ να βρω τον τρόπο και τον βρήκα. Το θέμα είναι ότι δεν δουλεύει στο αγόρι μου. Βλέπεται ενώ είναι κοινωνικός, είναι ταυτόχρονα και πολύ κλειστός, δεν αφήνεται στην στιγμή και έτσι δεν μπορώ να τον παρασύρω. Ότι με θέλει και είναι ερωτευμένος το βλέπω, απλά η μανία του να ελέγχει πάντα τον εαυτό του απόλυτα, σκοτώνει το πάθος. Αυτό το παραδέχεται και το έχει με όλους και ήταν και ο λόγος που χώρισαν με την πρώην του. Ένας φοβητσιαρης της συμφοράς είναι. Αλλά που θα μου πάει, θα του πω εγώ. Είμαι τρελή εγώ!
0