10.1.2013 | 21:09
Φταιμε κι οι δυο...
Κι ειναι κατι που ποναει..To oti κανεις μας δεν μπορει τον παγο να τον σπασει.Μια αναμνηση να καιει θα μεινουμε για παντα..Μα παντα εγω θα σε ποθω οπως το πρωτο μας λεπτο,που μαρτυς ηταν η θαλασσα τα αμετρητα τα αστρα..Σαν ονειρο ηταν δυνατο και συντομο συναμακαι οσο ζω θ αναζητω να σε κοιτω στα ματια.
