Κρίμα που κατέληξε έτσι. Όμως ναι, δεν είναι μάντης ο άλλος, ούτε θα έπρεπε να μπει στη διαδικασία να σπουδάσει (παρα)ψυχολογία για να διαβάζει τη γλώσσα του σώματος και να ψυχαναλύει τον άνθρωπό του.Κακά τα ψέμματα, είναι κι οι εποχές δύσκολες, όμως ο άντρας θέλει ένα χαμόγελο, μια γλύκα στη φωνή και όχι μόνο. Όχι ξινισμένη μούρη, απότομες μπηχτές, παντόφλα και γκαρίδα...Καλό για όλους πάντως, είναι να μάθουν να ΜΗΝ ΞΕΣΠΑΝ πάνω στον άμεσα διαθέσιμο άνθρωπο δίπλα τους (προφανώς για τις δυσκολίες, τις αναποδιές ή της μετριότητες που βιώνουν, ή όλα αυτά που ΔΕΝ βιώνουν για κάποιο λόγο). Είναι μια ακατανίκητη, σχεδόν ενστικτώδης, ανεξήγητη ορμή, ιδιαίτερα αισθητή στις ΣΧΕΣΕΙΣ. Ούτε μπορούν, ούτε θέλουν, ούτε αντέχουν όλοι, να παίζουν το ρόλο του κυματοθραύστη γενικώς.Λέτε αυτά που σκέφτεστε ή ακόμη καλύτερα, δείχνετέ τα και με πράξεις. Αποφεύγετε άλλο να λέτε, άλλο να σκέφτεστε, άλλο να εννοείτε και τελικώς, άλλο να καταλήγετε να κάνετε. Εκτός του ότι θα φέρει χαώδη αποτελέσματα, είναι ένδειξη ατόμου σε σύγχυση και όχι ισορροπημένου ανθρώπου.
30.9.2015 | 15:08
Φταίω.
Φταίω γιατί δεν είχα μάθει να σέβομαι όπως θέλω να με σέβονται. Φέρθηκα όσο πιο υποτιμητικά -για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα- στον άνθρωπό μου, όσο μπορεί να φερθεί ένας "άνθρωπος". Όπως ήταν φυσικό, τον έχασα, έχει άλλη σχέση και προσπαθώ τώρα να μαζέψω τα κομμάτια μου. Φταίω, και ο,τι έπαθα το άξιζα. Ο,τι δίνεις παίρνεις...και τώρα παίρνω απόρριψη και πόνο. Προσοχή όσοι εκεί έξω αγαπάτε πραγματικά... να το λέτε και να μην αναλώνεστε στα λάθη -εκτός αν είστε αλάνθαστοι-. Να αναλώνεστε στα θετικά και να τα μοιράζεστε, να τα λέτε, να δείχνετε, να τα δίνετε, να τα ζείτε... Κανείς δεν είναι μάντης ώστε να ξέρει τι νιώθετε όταν εσείς έχετε άσχημη συμπεριφορά. Κανείς δεν ξέρει ότι πίσω από ένα "παράτα με" ή μια αναπάντητη κλήση ή ένα "άσε με ήσυχη".. μπορεί να κρύβεται ένα "σ' αγαπώ" ή "ψάξε με περισσότερο" ή "φοβάμαι μη σε χάσω"...
2
