ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι υπάλληλος σε αλυσίδα σούπερ-μάρκετ. Σήμερα το πρωί ετοιμαζόμουν να πάρω την κούτα με τα ψωμιά για να τα τακτοποιήσω στο ράφι. Σε μια στιγμή έρχεται ενας μπάρμπας, γύρω στα 70 και κοίταζε την κούτα οπότε τον ρώτησα αν θέλει να του δώσω τώρα κάποιο, πρίν τα πάρω, για να τα πάω στο ράφι. Με στραβοκοιτάζει και μου λέει: "Από που τα βρήκατε, από το φούρνο που δεν έχετε; Βλάκα, για πέταμα τα έχεις και ψάχνεις κοροϊδα" "Αυτό να το πείτε στην προϊσταμένη" του λέω και πάω στο μεγάφωνο και την ειδοποιώ. Πιάνουν την κουβέντα και όλα καλά... Την πετυχαίνω πιο μετά και τη ρωτάω αν της είπε, οτι με έβρισε, άνευ λόγου και αιτίας. Και μου λέει "Ναί; Δεν μου 'πε τίποτα!"Δυστυχώς το θράσσος ορισμένων ελλήνων είναι απύθμενο και δεν είναι το μοναδικό περιστατικό που έχω πετύχει. Φταίω εγώ που, ώρες-ώρες, θέλω να "αραιώνουμε"; Αναφέρομαι σε ορισμένα παππούδια, όπως το σημερινό και ξενερώνω, στην ιδέα, οτι μπορεί να γίνω κι εγώ έτσι όταν μεγαλώσω...πολύ-πολύ γιατί είμαι μόνο 29! :)