3.1.2014 | 14:47
ΦΤΩΧΙΑ....
ημουν τοσο ευτυχισμενη τοτε που δεν σκεφτομουν καν κατι κακο....παντρευτικα τον ανθρωπο που υπερ αγαπουσα καναμε τοπαιδακι μας ,ειχαμε τις δουλειες μας μηνα φανταστειτε κατι ιδιαιτερο αλλα τουλαχιστον βγαζαμε τα εξοδα μας του σπιτιου γιατι ηταν με ενοικιο ,τα εξοδα του παιδιου κ ολα οσα για να επιβιωσουμε οχι πλουσια αλλα σχετικα καλα.Σε μια βδομαδα ομως κ αφου το παιδι μας ειχε κλεισει τα τρια του χρονια χασαμε κ οι δυο την δουλεια μας,αισιοδοξα ατομα ειπαμε θα το παλεψουμε περασαμε με οτιειχαμε μαζεψει ,ομως τελειωσαν ολα αυτα,γονεις δεν υπαρχουν απο καμμια πλευρα κ ειμαστε κ οι δυο μοναχοπαιδια,,,Ειμαι ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ...πια ουτε δως δεν αναβουμε για να μην καψουμε πολυ ρευμα το παιδι υποφερει κ μονο για εκεινο φροντιζουμε πια!!!!ζηταω την ΒΟΗΘΕΙΑ σας, ΟΧΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΟΧΙ,μια δουλεια για τον αντρα μου οτι κ να ειναι ,ζουμε στην αθηνακ πλεον ειναι ενα χαος η ζωη μας,βεβαια θα μου πειτε τοσοι πια σαν κ μενα υπαρχουν το ξερω αλλα εχω ενα παιδι που δεν φταιει...δεν θελω λουσα ταξιδια τιποτα απλα να ξυπναμε το πρωι κ να μην κανουμε ησυχια για να μην μας ακουσει ο σπιτονοικοκυρης οτι ειμαστε μεσα,η να σβηνουμε το φως απο τις οχτω το βραδυ για να περιμενουμε την νεραιδα να ερθει ..οπως λεμε στην μικρη..ΔΕΝ ξερω τι να κανω ,αν πεσει κατι στην αντιληψη σας κατι θα σας ημουν υποχρεη...ευχαριστω απο καρδιας