ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αναρωτιεμαι τελικα για ποιο λογο εγινε αυτο.σαν τις ταινιες την ακυρη στιγμη τη συνηθισμενη μερα να σε δω.και να σε ξαναδω.να εισαι τοσο κοντα μου αλλα να μη γινεται.Και τωρα δινουμε ραντεβου σε μια αλλη στιγμη,τοποθετημενη σε αμφιβολους χρονους.Ελπιζουμε σε κατι που ισως να μη συμβει ποτε και τη στιγμη δεν μπορουμε να την αγκαλιασουμε.Παντα λεω με υπεροψια οτι δεν μετανιωσα για τιποτε,αλλα καμια φορα νομιζω οτι εχω μετανιωσει για τα παντα.και μου λες κατσε δεν ειναι τυχαιο,κατι πρεπει να κανουμε.και εγω λεω οχι.κλεινω τις πορτες πισω μου,τα τηλεφωνα,τα ιντερνετ.Οσο πιο μακρια γινεται και ομως αν περπατησω 10 λεπτα θα σε βρω.Και ομως δεν θα το κανω.Τι λεω εχω τρελαθει παλι απο τις μαλακιες που εκανα στο παρελθον,και εσυ δεν φταις για καμια απο αυτες.Αποκλειεται να το δεις,θα το δουν ομως καποιοι αλλοι,και θα ειναι η πρωτη φορα που θα εχω μιλησει ειλικρινα.Μισω τον εαυτο μου και τους συμβιβασμους.Θελω να ειμαι ελευθερη.Θα σε σκεφτομαι..there there