5.2.2017 | 16:28
φυγαμεεεεεεεεεε
πάμε να το παλέψουμε.... ΜΑΖΙ! Οταν ξεκίνησε το ταξείδι της ζωής σου, της ζωής μου....ήσουν ελεύθερος... ήμουν λεύθερη... ένα χαμόγελο στα χείλη, στα μάτια, στην ψυχή... κι ύστερα γίναμε σκλάβοι των υλικών επιθυμιών μας...Έχασες το "είμαι", κι έγινες ένα με το "έχω"... έκλεισες τα μάτια και τ' αυτιά της ψυχής... λειτουργείς πια με το μυαλό...το ίδιο κι εγώ... το ίδιο κι αμέτρητοι άλλοι...Ο φόβος, ο θυμός, ο εγωισμός, έγιναν η πανοπλία σου, η πανοπλία μου... το καβούκι σου και το δικό μου καβούκι...έγιναν το σκοτάδι σου.... το σκοτάδι μου...Κι η Αγάπη... η Χαρά... η Συμπόνοια... η Συγχώρεση... η Συγνώμη... το Φως σου... το δικό μου Φως;;;;Αυτά, που είναι;Ξέρεις, νομίζω πως χάσαμε τον μπούσουλα...Χάσαμε το συναίσθημα... τον σεβασμό στον εαυτό μας και στον συνάνθρωπο...Εμείς πήραμε τη ζωή μας λάθος...Μήπως να την ξεκινήσουμε και πάλι από την αρχή;;; Ποτέ δεν είν' αργά...Αρκεί να θυμηθούμε, πως το το σκοτάδι, ποτέ δεν νίκησε το ΦΩΣ!Πάμε να το παλέψουμε.... ΜΑΖΙ!Να έχετε ... να έχουμε μια λαμπερή μέρα