ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βρομάς Κ13. Βρωμάς και ζέχνεις. Τόσο εσύ, όσο και τα άλλα καλοκαίρια. Αλλά κυρίως εσύ. Φέτος.Έφυγαν φίλοι, έφυγε κόσμος. Κι ο καθένας σε μια άκρη.Μ’όλα αυτά τα κλαμπάκια σου. Με όλα αυτά τα πεταμένα λεφτά. Με όλα αυτά τα ιδρωμένα κορμιά να ξεγελάσουν την καύλα τους.Βρωμάς καλοκαίρι. Στ’ αλήθεια βρομάς.Φεύγουν από δω δικοί μας και τους ανταλλάξαμε με ξένους.Α, ναι γι ‘αυτό είναι το καλοκαίρι. Ξετρελαμένοι έφηβοι σε μπιτς-μπαρς. Γλοιώδη λαδωμένα τούμπανα να κάνουν φιγούρες με τις ηλίθιες ρακέτες και άλλες με τα σορτσοσώβρακα να χαζογελούν μπας και πάρουν καμιά γρανίτα τσάμπα. Το αλκοόλ δε θα τους επιτρεπόταν είναι μικρές βλέπεις. Και το σκουλαρίκι στον αφαλό δε ξεγελά τον τυπά στη μπάρα.Τα νησιά αφόρητα γεμίζουν με ξένα πρόσωπα, ξένες εκφράσεις που με τίποτα φαίνεται δε μένουν ευχαριστημένοι.Σαν να φταίνε τα ακριβά ποτά; Σαν να φταίνε οι δύσκολες γκόμενες; Σαν να φταίνε τα καλά κορίτσια που δε μπορούν να βρουν; Φταίει ο έρωτας; -για ότι μου συμβαίνει; Πόθος και λαγνεία και ποτέ δε σταματά. Πότε ο κόσμος θα χορτάσει πια. Γίναμε αφόρητα αδηφάγοι. Αφόρητα μαζοχιστές και αφόρητα ΜΑΖΑ. Και όλα αυτά σε ένα καλοκαίρι; Γιατί ρε καλοκαίρι;