ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ή μάλλον,όχι άγνωστο,υποκείμενο ήσουν γενικότερα!Λοιπόν,καλοκαιρινή δουλειά σε νησί,οπου νωρίτερα έχει έρθει η αδερφή μου.Είσαι λοιπόν ο γνωστός μπακαλιάρος greek lover που μόλις με είδες ήταν λες και είχες τη μαλακία στα ούλα και μόλις πήγαινες να αναπνευσεις ξεπεταγόταν αυθόρμητα.Και μιας και το μαγαζί σου ηταν στο (μοναδικό) δρόμο για τη δουλειά μου,άκουγα το ηλίθιο καμάκι σου καθημερινά.Δε σε αδικώ,έχω ακούσει ότι γενικώς είχε(ς) πέραση.Και γενικώς σε γράφω σε σημείο ανυπαρξίας γιατί μου ήσουν αντιπαθής.Γιατί?Γιατί ήσουν αρραβωνιασμένος και οσονούπω (τηλε)κατευθυνομενος προς εκκλησίαν.Γιατί κανετε σχέσεις???Τέλος πάντων,ανακαλύπτεις εν πολλοίς που συχνάζω μετά τη δουλειά και βρισκόμαστε καθημερινα.Ενταξει,παραδέχομαι,σχεδον διασκέδαζα να σε αφηνω να προσπαθείς.Μέχρι που ένα βράδυ σε λυπήθηκα γαμώ το!Και σου απάντησα.Και εν τέλει ήσουν ένα πολύ ενδιαφέρον άτομο με το οποίο πέρασα τόσα βράδια συζητώντας για τόσα διαφορετικά θεματα (ναι κάτω από το προσωπείο του μπακαλιάρου κρυβόταν,ω,έφερες και άνθρωπο μαζί???)καταλήγοντας απλά πως ακολουθεις το μοτίβο της κοινωνίας σου αλλά έχεις υπόβαθρο πίσω από την καούρα του φαίνεσθαι που σας δέρνει...Ερως λοιπόν,λίαν σύντομος και περιεκτικός,σχεδόν πλατωνικός,με εξαίρεση μερικά παθιασμένα φιλιά...Τρεξιμο σε κήπους και αυλές,μη μας δει κανείς και...Έφυγα.Γύρισα με τη χαζή ιδέα να σου μιλήσω για αλήθεια και αξιοπρέπεια και σχέσεις ζωής και δεν ξέρω κι εγω για τι άλλο...αλλά όσο ήμουν εκεί εσύ ήσουν αθηνα.δε βρεθήκαμε ποτέ ξανά.μετά παντρεύτηκες.λυπάμαι που δε θα είστε ποτέ πραγματικά ευτυχισμένοι και ο ένας για τον άλλο.λυπάμαι και για εσένα και για τη δεσποινίδα που μάλλον θα συνεχίσει να σε μοιράζεται μετά από εμένα (ναι οκ,δε θα μπορούσα ετσι απλά να αλλάξω τις συνήθειές σου).Ποτέ δεν κατάλαβα,ποιός ο λόγος να παντρευτείς αν δεν πεθαίνεις από έρωτα?Απλά άκουγα το τραγούδι που είχε ταυτιστεί με εσένα και σε θυμήθηκα,γλυκά.Να 'σαι καλά και να αφήσεις τον κρυμμένο εαυτό να βγει προς τα έξω,είναι καλύτερος από το προσωπείο σου ;)