ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ντάξει το τι έπαθα Χριστουγεννιάτικο δεν λέγεται σε άνθρωπο κοντινό.Το θέμα είναι ότι εξαιτίας αυτού βλέπω τα σημάδια που λένε ότι μάλλον θα χάσω την δουλειά μου.Ελπίζω να με διαψεύσουν αυτά.Και το κακό είναι πως νοιώθω ότι φταίω.Φταίω που αρρώστησα.Ναι ,αρρώστησα και μάλιστα άσχημα.Παραμονή Χριστουγέννων δεν κατάφερα να κοιμηθώ γιατί πήγαινα στην τουαλέτα.Παρ'όλα αυτά νόμιζα ότι κάτι θα με πείραξε από τα όσα έφαγα την προηγούμενη,αν και δεν είχα φάει τίποτα τραγικό.Απλά μακαρόνια σκέτα και λίγο ψωμάκι.Αφού φτάνω στην δουλειά ξεκίνησε άλλο μαρτύριο.Είχα αρχίσει να έχω ρίγος και έβγαιναν τα σωθικά μου κάθε τόσο.Σε ένα ξέσπασμα μου σε κλάματα για το πως το έπαθα εγώ αυτό και ενώ συμάζευα και έριχνα χλωρίνη για να καθαρίσω,εμφανίζεται ξαφνικά ο εργοδότης μου που μου λέει με ύφος "τι έπαθες Χριστουγεννιάτικα,με καταστρέφεις,σήκω και φύγε πριν το μετανιώσω",όπου του απαντώ "συμμαζεύω και φεύγω".Πριν προλάβω να αρχίσω να ντύνομαι με ξαναπιάνει πάλι και σκύβω να τα βγάλω όπου τον ακούω να έρχεται και να μου λέει "ακόμα δεν έφυγες,άντε φύγε,τζάμπα κάθεσαι,δεν βοηθάς έτσι" και απαντώ "φεύγω σε λιγάκι,λίγο χρόνο δωσμου να μαζέψω" και εν τέλει φεύγοντας και αφού του ζήτησα χίλια συγνώμη μυξοκλαίγοντας μου είπε "ναι,δεν φταις εσύ,αλλά εμένα με καταστρέφεις στην πιο δύσκολη μου μέρα".Τα Χριστούγεννα τα πέρασα στο σπίτι με πυρετό,εμετούς και διάρροια και δεν μπορούσα ούτε σε νοσοκομείο να πάω.Την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων ήμουν καλά.Καλά;Έτσι νόμισα.Γύρω στο βράδυ με ξανάπιασε πάλι ότι και προχθές.Και δεν έφαγα τίποτα ρε γαμώτο μου που να με πειράξει.Φιδέ,φιδέ,φιδέ και τίποτε άλλο.Παρασκευή πρωί ευτυχώς με πήρε τηλέφωνο ο αδελφός μου να μου πει πως γύρισε από τις διακοπές με την οικογένεια του και με ρώτησε αν χρειάζομαι κάτι.Του είπα πως έχει η κατάσταση κι αφού με σκυλόβρισε που δεν του είπα τίποτα τα Χριστούγεννα που μιλήσαμε ήρθε και με πήρε να με πάει στο εφημερεύον νοσοκομείο.Πέρασα την μισή μου μέρα προσπαθώντας να μιλήσω με τον εργοδότη μου στο τηλέφωνο και να του πω ότι είμαι στο νοσοκομείο και ότι δεν θα πάω για τρεις μέρες και όταν επιτέλους κατάφερα και τον πέτυχα μου απάντησε τελείως ειρωνικά "καλά εσύ από προχτές τώρα κατάφερες και πήγες στον γιατρό καλά γεια" μη δίνοντας μου καν το περιθώριο να του απαντήσω στο πως να πήγαινα σε γιατρό καρδούλα μου;Αμάξι δεν έχω.αλλά και να'χα πως θα πήγαινα;Όλη μέρα αγκαλιά με την λεκάνη ήμουν και στην παύση που μου έκανε την δεύτερη μέρα Χριστουγέννων νόμιζα ότι αυτό ήταν,τελείωσα.Που να ήξερα ότι χρειαζόμουν χάπια;Η γαστρεντερίτιδα δεν θέλει χάπια συνήθως.Κι ενώ πλέον έχω φύγει από το νοσοκομείο και κάθομαι στο σπίτι μου και ξεκουράζομαι σκέφτομαι μόνο πως κανένας συνάδελφος ,άντρας ή και γυναίκα δεν πήρανε τηλέφωνο καν να δουν τι κάνω και πως το αφεντικό μου προφανέστατα τα έχει παρμένα μαζί μου αφού λείπω από το μαγαζί αυτές τις δύσκολες μέρες.Και πως κοντοζυγώνει η απόλυση μου....1,5 χρόνο ρε γαμώτο είμαι εκεί και δεν αρρώστησα ποτέ....τώρα βρήκα κι εγώ γαμώτο..