21.7.2014 | 06:30
γατάκι μου!
δείξε υπομονή! δεν είμαι εύκολος χαρακτήρας κι ας φαίνομαι ανετίλα...οι σπίθες μας δεν έσβησαν! είδα στα μάτια σου την φωτιά,δεν μπόρεσες να την κρύψεις ψιψίνα:) και δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε ο ένας απο τον άλλο,άσε τον χρόνο να γιατρέψει τις ανοιχτές μας πληγές..όλα διορθώνονται και ξέρεις τι με έκανε να το πιστέψω? το πείσμα σου κάτ! το πείσμα σου! και έχεις δίκιο! ήθελα όσο κι εσύ να σε φιλήσω εκείνο το απόγευμα,ένιωθα την καρδιά σου να χορεύει όπως στην αρχή! είδες που τελικά ούτε οι 3οι κατάφεραν να μας διαλύσουν? γύρνα πιο σύντομα,μην μας το κάνεις αυτό,ειδικά στον εαυτό σουδεν το αξίζεις να είσαι σε τέτοια φάση! ούτε και αυτά τα ρεμάλια αξίζουν να χαίρονται με την παρουσία σου,δεν είσαι σαν αυτούς! γάμησέ τους όλους!! και δεν ήταν τρέλα η πρότασή σου! τρέλα χάριζα εγώ! και ήμουν μονάχα 16 τότε δεν μπορούσα να σκεφτώ όπως σκέφτομαι τώρα..μαζί σου μπορώ! μαζί μου μπορείς! Τι άλλο θέλουμε απο τους εαυτούς μας εφόσον ξέρουμε πως τα συναισθήματα είναι πάνω απο τον εγωισμό και το πείσμα μας?
