ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αγαπω ολα τα ζωα, αλλα πιο αψυχολογητο ζωο απ τη γατα, δεν υπαρχει. Τις θεωρω γλυκουλες, αλλα δεν τις εμπιστευομαι. Την μια στιγμη μπορει να καθονται κ να απολαμβανουν τα χαδια σου κ το επομενο λεπτο χωρις λογο σου ριχνουν μια γρατζουνια κ φευγουν. Τις προαλλες λοιπον περπατουσα στο δρομο κ βλεπω μια γλυκια γατουλα να μπλεκεται στα ποδια μου. Αν κ σπανια σταματαω στο δρομο για να χαιδεψω ΓΑΤΑ(γιατι οπως προειπα δεν τις εμπιστευομαι, επειδη ειναι υπουλες), αυτη καπως με γοητευσε, οποτε εσκυψα κ εκατσα για αρκετη ωρα κ τη χαιδευα. Κ καποια στιγμη, πανω που τη χαιδευα στο κεφαλακι της κ εδειχνε οτι το απολαμβανει, μου τραβαει μια δυνατη δαγκωνια στο χερι κ εξαφανιζεται. Δεν με πειραξε που με δαγκωσε, αλλωστε δεν πονεσα τοσο, αλλα ρε παιδια πραγματικα δεν εχω ιδεα γιατι το εκανε. Δεν εκανα καμια αποτομη κινηση, δεν την ενοχλησα καθολου, καθομουν ησυχα-ησυχα κ της χαιδευα το κεφαλι. Τι σκατα την ενοχλησε την ηλιθια? Κ ακομα κ αν κατι την ενοχλησε, δεν μπορουσε απλα να φυγει? Επρεπε να με δαγκωσει κιολας??Αληθεια, ενιωσα τοση απογοητευση, γιατι εγω πηγα με καθε καλη διαθεση να την χαιδεψω για να την κανω να νιωσει κ αυτη λιγο ομορφα κ το "ευχαριστω" της ηταν η δαγκωνια. Ε αι σιχτιρ. Εχετε πολλα ψυχολογικα γατουλες μου. Κ μου χει ξανατυχει πολλες φορες να μου κανουν αλλες γατες το ιδιο πραγμα. Ακομα κ μια γατα μιας φιλης μου που με ηξερε κ παντα της φερομουν πολυ γλυκα, μου χε κανει πολλες φορες το ιδιο πραγμα. Κ δεν μιλαω για το δαγκωμα που κανουν τα μικρα γατακια για να παιξουν, μιλαω για το κανονικο δαγκωμα. Εχω αρχισει κ πιστευω οτι στη δικη τους γλωσσα το δαγκωμα ειναι χαδι, δεν εξηγειται αλλιως. Διαφορετικα, οι γατες ειναι διαβολος μεταμορφωμενος. Ενα απ τα δυο ισχυει.Ειλικρινα, καποιος που ξερει απο γατες, ας μου εξηγησει, τι προβληματα εχουν κ φερονται ετσι???? Γιατι φερονται τοσο απ-ανθρωπα(χμμ ατυχες επιρρημα χρησιμοποιησα για να χαρακτηρισω μια γατα)σε ανθρωπους που τις δειχνουν οτι τις αγαπανε?