ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ στη γειτονιά μας έχουμε ένα πανέμορφο και πανέξυπνο αδεσποτάκι, τον μαυρούλη μου! Ο μαυρούλης μου από μικρό γατάκι ήταν λίγο άτυχος. Πριν δύο χρόνια, μαζί με άλλα γατάκια που ήταν σε μία κούτα, τραυματίστηκε (ευτυχώς ελαφρά) από ένα αδέσποτο σκύλο. Από τότε, η σπιτονοικοκυρά μου τον έχει υπό τη φροντίδα και την προστασία της..του έδωσε στέγη και τροφή. Τώρα που μεγάλωσε, τον άφησε πιο ελεύθερο..να πηγαίνει βόλτες απέναντι στο πάρκο και τριγύρω στη γειτονιά. Εμείς μένουμε από πάνω της, στον πρώτο όροφο. Το καλοκαίρι άρχισε να επισκέπτεται και εμάς ανεβαίνοντας και περνώντας από μπαλκόνι σε μπαλκόνι. Ερχόταν κάθε μέρα. Τον ταΐζαμε, τον φροντιζαμε, παίζαμε μαζί του. Άρχισε να μας εμπιστεύεται, να μας κάνει νάζια και παιχνίδια, να μας αγαπάει. Μπορώ να λεω για ώρες όλα τα γλυκά και αγαπησιαρικα πράγματα που μας κάνει. Πριν λίγες μέρες, εξαφανίστηκε. Μόλις χθες έμαθα από τη σπιτονοικοκυρά μου ότι τραυματίστηκε άσχημα στο κεφαλάκι του και τον μετέφερε σε κτηνιατρείο όπου τον περιέθαλπταν για αρκετές μέρες. Μας είπε ότι είναι εντάξει. Τσακώνεται αρκετά συχνά με άλλες γάτες οπότε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ θέλω να ελπίσω ότι τον τραυμάτισε κάποια γάτα και όχι κάποιος καριόλης (συγγνώμη). Είμαι πάρα πολύ στενοχωρημένη γιατί είμαι ιδιαίτερα φιλόζωη, πολλώ μάλλον έχω ιδιαίτερη αδυναμία στις γάτες και κυρίως στον γατούλη μου. Δεν έμαθα λεπτομέρειες από τη σπιτονοικοκυρά μου, αλλά ο πατέρας μου λίγο που τον είδε του φάνηκε κάπως. Σαν να ήταν χαμένο το κακόμοιρο, δεν ξέρω. Δε μας έχει επισκεφτεί καθόλου όλες αυτές τις μέρες, τη σπιτονοικοκυρά μας ελάχιστα που αυτή και αν την αγαπάει. Και φοβάμαι με αυτή του τη συμπεριφορά. Το μόνο που θέλω είναι να είναι και να γίνει σύντομα μια χαρά, όπως ήταν. Δε με νοιάζει τίποτα άλλο! Ευχαριστώ και συγγνώμη για το μακροσκελές κείμενο.