ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω μια απορία.. αρχικά να πω ότι είμαι 2 ο έτος δηλαδή 19 ετών και δεν έχω κάνει ποτέ σχέση . Επίσης δεν ήταν στα σχεδια μου να κάνω για πολύ καιρό αλλά τώρα δεν μου φαίνεται πια τόσο τραγική η ιδέα. Συνεπώς ξέρω ένα παιδί εδώ και 3 μήνες και βγαίνω μαζί του υποτίθεται όχι φιλικά αλλά για να γνωριστούμε ως κάτι πάρα πάνω από φίλοι ( αυτό το μεταξύ μας σχεδόν 1 μήνα) . Περνάμε τέλεια και πρώτη φορά νιώθω πνευματική-νοητικη θορύβηση από αγόρι. Είναι ο πιο έξυπνος άνθρωπος εβερ και επικοινωνούμε τρέλα . Το θέμα είναι ότι εγω είμαι εξαιρετικά δυσπρόσιτη, δύσκολη και κλειστή . ( Όλα τα καλά μαζί ξέρω) και επειδή είχα κάποια δυσάρεστα βιωματα- εμπειρίες φοβάμαι να με πλησιάζουν πολύ και τέτοια.Θελω χρόνο γενικά .... Καλά τα πάμε αλλά μετά από 1 μήνα δεν θεωρειται αυτονόητο ότι θα έπρεπε να κάναμε κάτι; Έχω αρχίσει να σκέφτομαι ότι θα με σχολάσει όπου να ναι γιατί κατανοώ και εγώ ότι είμαι προβληματικη ως έναν βαθμό. Αυτός βέβαια μου είπε ότι έχει υπομονή και θέληση και τέτοια... Αλλά δεν ξέρω. Πόσο να αντέξει ενας άνθρωπος να περιμένει ;