ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξερω οτι το να σου λειπει καποιος και να νιωθεις προδωμενη δεν ειναι το πιο σοβαρο προβλημα. Σαφως, υπαρχουν κι αλλα. Εχω κι αλλα. Απλα, περα απο τα προβληματα δεν βλεπω προς το παρον τις λυσεις, αλλα το χειροτερο ολων ειναι οτι δεν εχω κανενα κινητρο να ξυπναω το πρωι. Ουτε το μεσημερι. Εχω οργη και θυμο με μενα. Αν δεν σκεφτομουν ποσο μπορει να στεναχωριουνται οι αλλοι, αν σκεφτομουν λιγο παραπανω αυτα που νιωθω δεν θα ενιωθα τωρα τοσο αδεια. Ο,τι εγινε βεβαια εγινε, αυτη η εποχη, δεν σηκωνει παραιτησεις οσο κι αν τις εμπνεει. Θελω μια λυση ως μαννα εξουρανου. Οχι στα ερωτικα, οι τοσες ασχημες εμπειριες μου κοστισαν πολυ. Στα επαγγελματικα θελω. Να χω μια υποχρεωση να ξυπναω το πρωι. Να χω κατι που να προσπαθω να μαι καλη. Που ακομη και τα ααχημα εκει θα τα καταλαβω, μιας και ειναι συναλλαγμα, δεν χωρανε συναισθηματισμοι. Ουτε και ξερω τι γραφω, αλλα κουραστηκα και θελω εναν καλο λογο να ξυπναω και να κοιμαμαι καλα και σιγουρα, να μην εχει ονομα ομως, να μην ειναι καποιος. Προτιμω να προβληματιζομαι για αλλα θεματα .