ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μισώ κάθε χρόνο τα γενέθλιά μου. Γιατί κάθε χρόνο αντιλαμβάνομαι πόσο μόνη είμαι. Κάθε χρόνο με άτομα που δε ταιριάζουμε, με φίλους, φίλες, οικογένεια.Διώχνω κόσμο από δίπλα μου πριν ξεφτιλιστεί τελείως η σχέση που είχαμε. Έχει συμβεί πάρα πολλές φορές. Δε θέλω να νιώθω αντικοινωνικη, κομπλεξικη αλλά αντιλαμβάνομαι πως ούτε εγώ ούτε αυτοι αξίζουμε τη παρέα που έχουμε.Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν φίλους, οικογένεια και στεναχωριέμαι για αυτούς.. αλλά δε μπορώ να νιώσω "τόσο" προνομιούχα που έχω φίλους και τους διώχνω.Είμαι τόσο πια παράξενη που δεν αντέχω τη παρουσία άλλων; Ή επιφυλακτική και γιαυτό απομακρυνομαι; Αν σας έχει συμβεί κάποια στιγμή στη ζωή σας, θα μπορούσατε παρακαλώ να διατυπώσετε τη σκέψη σας; Σας ευχαριστώ, πολύ.