ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με τον συντροφο μου ημασταν μαζι 4 χρονια, τα 2 συζουσαμε. Εργαζεται με εναν διαφορετικο τροπο απο εμενα και παντα ειτε λογω συνηθειας ειτε λογω δουλειας ξυπναω πρωτη. Φροντιζω λοιπον να υπαρχει καφες και για εκεινον παντα. Εγω ειμαι αρρωστη αυτες τις μερες και ετσι ξυπνησα αργοτερα απο εκεινον καφες δεν υπηρχε, τιποτα. Ο κυριος καθοταν στον καναπε παρεα με το λαπτοπ και τον καφε του. Οταν του ειπα αν υπαρχει καφες μου απαντησε ΄νομιζα πως θα κανεις μονη σου΄. Αυτο ηταν εσκασα μεσα μου. Του ειχα πει πολλες φορες πως βολευτηκε και δεν βοηθαει οπως παλιοτερα, γιατι οντως δεν ηταν ετσι. Και να μου λεει ΄εγω δεν βοηθαω; Και για ψωνια παω και τα σκουπιδια πεταω και μαζευω πιατα απο το τραπεζι και τα ρουχα μαζευω απο εξω. ΄ Ο κυριος που λετε εκανε δυο δουλειες ευκολες σε σχεση με αλλα και θεωρουσε πως ελυσε την υποχρεωση του. Υπερηφανευοταν και στην παρεα του ποσο καλος συντροφος ηταν γιατι με βοηθουσε και πως πιστευει στην ισοτητα για αυτο κανει δουλειες και αυτος. Μην γελασω πεντε λεπτα μετα μου ειπε ΄πως περιμενεις να μεγαλωσεις παιδια οταν εισαι αρρωστη και γκρινιαζεις για εναν καφε, αυτα θα θελουν τα παντα απο εσενα΄. Εχει δυο μερες που με παρακαλαει να γυρισω , πως δεν χωριζουν ετσι τα ζευγαρια. Πως με αγαπαει και δεν καταλαβε ποσο αναγκη ειχα για βοηθεια. Τι ηθελε να τον παρακαλεσω; Οταν ημουν ανεργη και εκεινος εργαζοταν διχως ωραρια ειχα αναλαβει το σπιτι και τωρα που τις μισες μερες ειναι στο σπιτι και εχει καλα ωραρια κανει τα ελαχιστα. Μου λειπει , αλλα αν ειναι να νιωθω μονη μου και πως του εχω καποια υποχρεωση , καλυτερα μονη μου.