ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ρε παιδιά έχει εδώ και λίγες μέρες που διαβάζω όλες τις εξομολόγησεις και αναρωτιέμαι;; Πως γίνεται τόσοι πολλοί άνθρωποι να μιλανε για απογοητεύσεις που τους μαραζωσαν,τους κατέστρεψαν, για τους ανύπαρκτους φίλους που δεν ήταν ποτέ εκεί όταν τους χρειάζονταν...Αναρωτιεμαι και θλίβομαι πως μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να χάσουμε μέχρι και την όρεξη για ζωή, να οδηγούμαστε από μόνοι μας στην αυτόκαταστροφη...Ρε παιδιά να σας πω κάτι γιατί δεν αγαπάμε λίγο πρώτα τον εαυτό μας;Δεν αναφέρομαι σε κάθε περιστατικό δυστυχίας πχ απώλεια κάποιου στενού προσώπου, σοβαρά οικονομικά προβλήματα,προβλήματα υγείας κτλ..μιλαω για τα αλλα τα πιο απλά, αυτά που έχουν σχέση με την επικοινωνία όχι μόνο με τους άλλους αλλα και με τον ίδιο μας τον εαυτό...ειδα μια εικόνα σήμερα που έγραφε: 5 steps of happiness: 1.smile more 2.think less 3.be present 4.give more 5.expect less...πάντα υπάρχει κάποιος εκεί έξω που σας αγαπα και σας σκέφτεται.Δωστε μια ευκαιρία στον εαυτό σας και στους άλλους...οσο για τις σχέσεις που νιώσατε ότι τα δώσατε ολα ,ως άνθρωποι αλλάζετε και δεν ξέρετε την επόμενη μπορεί να έχετε να δώσετε περισσότερα;)..τα εχω γράψει λίγο όπως να ναι..τέλος πάντων ήθελα κάπως να βοηθήσω..με την εξεφραση των σκέψεων μου δεν τα πάω και πολύ καλά...καληνυχτα!!