ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ρε παιδιά τόσο καιρό διαβάζω εξομολογήσεις, ακούω εξομολογήσεις από φίλους, γνωστούς, ακούω συζητήσεις διπλανών μου.. Και αναρωτιέμαι πόσο εγωιστές είμαστε οι άνθρωποι;Μα σοβαρά; Θεωρείται μείζον πρόβλημα το ότι δε μας στέλνει μήνυμα ο γκόμενος ή ότι μου τα φόρεσε η γκόμενα; Το ότι έχω γενέθλια και δεν έχω φίλους να τα περάσω; Το ότι δεν έχω στόχους πια, γιατί δε μαρέσει η δουλειά μου που παίρνω το μήνα κοντά στα 1000 ευρώ;ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ;;; Αγαπητή και αγαπητέ συνάνθρωπε έχεις το μεγαλύτερο δώρο, ζεις, εκτίμησε αυτά που έχεις και βρες έναν τρόπο να ξεπεράσεις τη δυσκολία.Υπάρχουν άνθρωποι που χαροπαλεύουν με καρκίνους και αρρώστιες, άνθρωποι μόνοι τους εγκαταλελειμμένοι από τις οικογένειές τους, παιδάκια και μεγάλοι που έρχονται από άλλες χώρες και κρυώνουν τις κρύες μέρες που ο κώλος όλων μας ζεσταίνεται και γω θα στενοχωρηθώ γιατί δεν έχω γκόμενο;Ε όχι! Ας συνέλθουμε λίγο όλοι μαζί. Δε λέω όλοι μας έχουμε προβλήματα, αλλά ας μη δίνουμε περισσότερη σημασία σ' ένα ζήτημα, απ' όση αυτό χρειάζεται.Και ας ρίχνουμε και ένα χαμόγελο παραπάνω που και που. Στους γύρω μας, στους δικούς μας που είναι δίπλα μας και ζωντανοί και έχουμε την ευκαιρία να τους αγκαλιάσουμε. Και να χαμογελάμε και σε μας ρε παιδιά.Αν αγαπήσουμε εμάς, δεν έχουμε ανάγκη κανένα για να περάσουμε καλά...