ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά απο καιρο- καποια χρονια για την ακριβεια- πηγα και ξαναειδα τη θεια μου. Εκεινη στο χωριο, εγω στην Αθήνα. Και η αποσταση τεραστια για να πηγαινω συχνα. Καθε φορα που παω στο χωριο πηγαινω και τη βλεπω. Και ας τα εχει μπερδεμενα στο μυαλουδακι της. Ειναι μεγαλη, ταλαιπωρημενη και μια απο τις πιο γλυκες αναμνησεις της παιδικης μου ηλικιας.Και αυτη τη φορα ειχε ενστικτο οτι θα παω να την δω. Με περιμενε και με κοιταζε μεσα απο το παραθυρο. Και με αναγνωρισε!!!! Με ειπε μαλιστα με το ονομα μου!!! Ετρεξα στην αγκαλια της και εκλαιγα. Εκεινη μου κραταγε το χερι σφιχτα. Αυριο γυρναω πισω Αθήνα και σκεφτομαι οτι ισως ηταν η τελευταια φορα που την ειδα... εγω θα συνεχισω να της τηλεφωνω και απο εκει και ας μη θυμαται ποια ειμαι.