16.9.2012 | 15:11
Για μια ευκαιρια...
Ξέρεις κατι?Με πλήγωσες παρα πολυ.εδω και 2 μήνες δεν μπορω να βρω την ισορροπία μου..Σου εδωσα τη ζωη μου και με πρόδωσες.Σου έδωσα ολη μου την ψυχή..Για σένα έκανα τα πάντα επειδή ησουν ο κόσμος μου..Τ είχαμε ολα,δε μας ελειπε τίποτα.Είχαμε την απόλυτη ευτυχία μαζι..Ή μηπως μονάχα εγω..;Ηταν ψέματα?Ολο μου το σπίτι,μικρα και ασήμαντα πράγματα μου θυμίζουν εσενα.Δε σου ειπα και δε σου έδειξα τίποτα και δε θα γίνει ποτέ.Σ αγαπώ αλλα δε μπορώ να σε θέλω πίσω..Ράγισες το γυαλί και μια αγνή αγάπη τη μετέτρεψες σε εφιάλτη.Προσπαθώ να κοιτάξω άλλες για να σε ξεπεράσω..Αλλα δε μου βγαίνει.Φοβάμαι....Με εχεις κανει να μην εμπιστεύομαι και να μην ερωτεύομαι καμία..Γιατι φοβάμαι...Ρισκάρεις στη ζωή..Δε ρισκάρεις ομως με την ίδια τη ζωή..."Δεν το αξιζες,δεν σου αξιζα" είπες....Φτηνές δικαιολογίες,αλλα την ψυχοσύνθεση τη δική μου,κατέστρεψες.....
