1.2.2016 | 22:23
Για το μοναχοπαίδι...
Κοπελιά σε καταλαβαίνω απόλυτα. Και τι δεν έχω ακούσει από τον κόσμο, όπως και εσύ. Το καλύτερο πράγμα που έκανα στη ζωή μου και ευτυχώς το έκανα σχετικά νωρίς ήταν όχι μόνο να μη δίνω σημασία αλλά και να τους απαντάω. Μη σκύβεις ποτέ το κεφάλι σου ό,τι κι αν σου λένε.Και το κυριότερο, να έχεις το θράσος να απαντάς.Να τους κοιτάζεις στα μάτια και να μη ντρέπεσαι για τίποτα.Έτσι θα δεις ότι πολύ γρήγορα θα σταματήσουν να κάνουν αδιάκριτες ερωτήσεις που στο κάτω κάτω δεν τους αφορούν.Δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι, όμως μεγαλώνοντας θα δεις ότι αυτή η απώλεια του να μην έχει αδέρφια δεν είναι και τόσο άσχημη :DΚαι να ξέρεις ότι οι συγγενείς δεν είναι τίποτα μπροστά στους καλούς φίλους που μπορείς να αποκτήσεις κατά τη διάρκεια της ζωής σου.Να χαμογελάς και μη φοβάσαι ότι θα μείνεις μόνη σου γιατί δε θα μείνεις.Εμείς φτιάχνουμε τη ζωή μας όπως τη θέλουμε, όχι οι γύρω μας.Άσε λοιπόν αυτούς τους άσχημους ανθρώπους να είναι κομπάρσοι στη ζωή σου και δώσε σημασία στον εαυτό σου και σε όσους αγαπάς και σε αγαπάνε και στο τι θέλεις εσύ, όχι τι θέλει ο κόσμος.Να είσαι δυνατή.