ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 26 και το Σεπτέμβριο ευελπιστώ να τελειώσω τις σπουδές μου,οι οποίες τράβηξαν τόσο, γιατί δουλεύω part time παράλληλα από το 3ο έτος σε συνδυασμό με το οικογενειακό μου περιβάλλον που ανέκαθεν ήταν και είναι προβληματικό .Το θέμα είναι ότι αντι να χαίρομαι,αισθάνομαι κάπως άσχημα γιατί έφτασα 26 χρονών γαϊδούρα,παρόλο που δεν είχα άλλη επιλογή αφού είχα ανάγκη τα χρήματα.Αρκετές φορές μάλιστα,κάθομαι και σκέφτομαι πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν δεν ήμουν αναγκασμένη να εργάζομαι από τα 20 μου.Κατά 99,9%θα είχα ολοκληρώσει τις σπουδές μου πολύ νωρίτερα,ίσως να είχα βρει κάτι πάνω σε αυτό που σπούδασα με καλύτερα χρήματα και μπλα,μπλα,μπλα... Με πιάνετε πιστεύω!Τελοσπάντων,το ξέρω ότι ο κόσμος έχει τα δικά του προβλήματα αλλά ήθελα να το πω κάπου. Ισως γιατί Αισθάνομαι ότι >κάποια σημαντικά χρόνια σε μια δουλειά άσχετη που δεν με ικανοποιεί από καμιά άποψη.Είναι που είναι οι εποχές πολύ δύσκολες για τα επαγγελματικά,πού θα βρω δουλειά χωρίς εμπειρία πάνω σε αυτό που σπούδασα και μου αρέσει?Δεν ξέρω,με έχει πάρει από κάτω...Δεν καταλαβαίνω γιατί τα πιο σημαντικά στη ζωή πρέπει να φαντάζουν όνειρο άπιαστο...