ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για ποιο bullying μιλατε; πως γινεται να κατακρινετε την ασκηση ψυχολογικης βιας απο ατομα που δεν ειχαν τιποτα τον βαγγελη, οταν εσεις οι ιδιοι καταπιεζετε ψυχολογικα τα "αγαπημενα" σας ατομα.Καποτε μου αρεσαν τα καπελα, τα φορουσα παντου... Ηθελα να ανοιξω μαγαζι με καπελα! Το ειχα σχεδιασει κιολας... Κι ομως! Αλλο ενα ονειρο που εμεινε στο ραφι, γιατι δεν τυγχανε της αποδοχης των γυρω μου...Σχολια τυπου "που πας με το καπελο;", "κοπελια δεν εχει ηλιο" τα ακουγα καθημερινα. Το χειροτερο ομως ηταν οταν αυτο γινοταν κ απο την ιδια την παρεα μου. Μαζευομασταν σπιτι μου, τα φορουσαν και με κοροιδευαν.Σταματησα να φοραω καπελα. Αλλα δεν σταματησαν να βρισκουν αφορμες να με φερνουν σε δυσκολη θεση. Τα παπουτσια μου ηταν εκκεντρικα, τα ρουχα μου υπερβολικα και τα αξεσουαρ μου πολυ τρεντυ για τα γουστα των αναρχικων και εναλλακτικων φιλων μου...Και αλλαξα και παλι. Αρχισα να ψαχνω τι θα φορεσω για να γινω αποδεκτη. Και οταν οι επιλογες μου εμοιαζαν με τις δικες τους, ξαφνικα αρχισαν να μου λενε οτι εχασα τη διαφορετικοτητα μου και το στυλ μου. Μα τι θελαν απο μενα πια;;;Και ξαφνικα εγινα και πολυ "αναρχικη" για τα γουστα της οικογενειας μου. "Καποτε περιποιοσουν τον εαυτο σου. Τωρα που εμπλεξες μ αυτους εχεις γινει χαλια". Οτι κι αν εβαζα, ξαφνικα δεν ειχε γουστο. Εγινα κακογουστη και ειχα λαθος παρεες που ευθυνονταν για οτι στραβο εκανα.Και μετα... Κ μετα ηρθε ο ερωτας. Ενας ερωτας που μ εκανε να νιωθω ακομη χειροτερα με τον εαυτο μου. Ερωτευτηκα εναν διπολικο. Κι εκει που νομιζα οτι του αρεσω οπως ειμαι κι οτι βλεπει ποια ειμαι περα απο την εξωτερικη εικονα, εκει που νομιζα οτι εχω την αποδοχη του και την αγαπη του, καταλαβα οτι δεν ισχυει. Αγαπουσε σε μενα μονο το οτι τον αγαπουσα πολυ και δεχομουν ακριτα την ιδιαιτεροτητα του. Αρχισε να πηγαινει με αλλες και καθε μερα να μου ριχνει την αυτοπεποιθηση ολο και πιο χαμηλα. Μου ζητουσε κι αυτος να αλλαξω. Το κρικακι στη μυτη επρεπε να ειναι ασημι, τα μαλλια κοκκινα κι εγω ανεκτικη και δεκτικη σε οποιαδηποτε συμπεριφορα του...Μετα απ ολα αυτα, το μονο που νιωθω ειναι οτι θελω να φυγω. Να τρεξω πολυ μακρια απ ολους αυτους που δηθεν με αγαπανε, αλλα που δεν βλεπουν οτι με αλλαζουν, με βαζουν σε καλουπια, μου ασκουν ψυχολογικη πιεση... οτι κι αν κανω δεν νιωθω αποδεκτη απο τους ανθρωπους που αγαπω. Και στην περιπτωση του βαγγελη μπορει να ηταν καποιοι απλοι γνωστοι που τον εφεραν στην εσχατγ λυση, αλλα στην δικη μου ειναι οι ανθρωποι που με προφαση την αγαπη με καταστρεφουν... Δεν ξερω πια ποια ειμαι και τι αρεσει σε μενα.Ας σκεφτουμε ξανα τι οριζουμε ως bullying, τι κατακρινουμε στις συμπεριφορες αυτων των παιδιων που οδηγησαν τον βαγγελη στην αυτοκτονια και αν κι εμεις οι ιδιοι φερνουμε σε δυσκολη θεση αγαπηνενα μας η μη ατομα με την ευκολη και αθωα κριτικη-συμβουλη μας.https://www.youtube.com/watch?v=DN2TzZ6hMRM