ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απλά φτάνεις σε ένα σημείο που δεν αντέχεις άλλο... Έχεις γεμίσει με ψέματα. Ψέματα παντού, στον καθένα, για το οτιδήποτε. Το ένα ψέμα φέρνει το άλλο και ξαφνικά βρίσκεσαι σε μία κατάσταση που δεν αντέχεις άλλο. Πνίγεσαι... Δεν μπορείς να νοιώσεις ελεύθερος και πνίγεσαι, φυλακίζεσαι... Θέλεις απλά μία αγκαλιά και να αισθανθείς τρυφερότητα γιατί ό,τι έκανες μέχρι τώρα ήταν όλα επιτηδευμένα και περίμενες πάντα κάτι...κάτι το οποίο δεν ερχόταν ποτέ όπως θα ήθελες. Να προσπαθείς να δείχνεις σε όλους καλά και μόνο εσύ να ξέρεις πόσο πονάς.. Να θες να μιλήσεις και να ξέρεις πως κανένας δεν θα σε ακούσει με το ίδιο ενδιαφέρον που θα άκουγες εσύ αυτόν...να μπορέσεις να του ανοίξεις την καρδιά σου. Πόσο ακόμα θα συνεχίσεις να ζεις έτσι? Πόσο? Να τα κρύβεις όλα μέσα σου και αυτό κάθε βράδυ να σε τρώει. Πονάς και δε θες να δείξεις την αδυναμία σου...Πόσος εγωισμός πια? Έτσι σου έμαθαν να φέρεσαι... Αν δε σου έδωσαν παλιά την αγάπη και την φροντίδα πως να μπορέσεις να τα δώσεις και εσύ σε άλλους μετά? Σε πληγώνουν και δε μιλάς και τα κρατάς μέσα σου... Απορείς με τον εαυτό σου πως έγινε έτσι? όλα σε πνίγουν όταν μαζευτούν πολλά... Μακάρι να μπορούσα να ζήσω όπως θα ήθελα, αλλά δεν το αντέχω...θα συνεχίσω έτσι