ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειναι η πρώτη φορά που ξεκινάω να γράφω τόσο ασυνάρτητα,χωρίς κανένα ειρμό, με λέξεις σκόρπιες. Μα γιατί να είσαι μακριά μου ξανά, Αγάπη μου μεγάλη, παράπονο μου κι έρωτά μου; Εσύ νομίζεις πως εγω δεν ενδιαφέρομαι και πως γκρινιάζω και ξεσπαω πάνω σου, ότι δε σ'αγαπω, μα κανεις λάθος. Και γι'αυτο θέλω σήμερα να σου πω πως νιώθω για σένα. Μπορεί να έχω κάνει τα λάθη μου, να σου έχω φερθεί άσχημα, να μου τη δίνεις μερικές φορές με τη συντηρητικουρα σου και την παραξενιά σου μα σ'αγαπω. Σ'αγαπω και δε θα σταματήσω να λέω πως ο καθένας αγαπάει με τον τρόπο του, κι εγώ δεν έχω μάθει να αγαπάω πέρα απο τον εαυτό μου κι αυτό που κάνω τόσο καιρό, για μένα ειναι υπέρβαση. Γι'αυτο δείξε λίγη κατανόηση στον τρόπο που προσπαθώ να σου δείξω την αγάπη μου. Θέλω να σε βλεπω να γελάς, γελάς τόσο όμορφα. Μερικές φορές σκέφτομαι πως ταιριάζουν τα χαμόγελα μας. Και το άγγιγμά σου αυτο με συγκλονίζει και θέλω να είμαστε μονάχα οι δυο μας να σου δείχνω το πόσο. Κι όταν γίνεσαι γλυκός κι αφελής και κανεις σα μωρο σ'αγαπω ακομη περισσότερο. Και θέλω να σε έχω αγκαλιά συνέχεια και να σου το λέω. Και όταν μερικές φορές λεω ασυναρτησίες περί γάμου κι αηδίες μη μασάς. Εγω εσένα θέλω όπως και να'χει.