10.6.2015 | 00:02
Για σένα
Επί τη ευκαιρία, ήθελα και γω να σου πω κάποια πράγματα...ξέρω πως δεν έχουμε τίποτα... με τσακίζει όμως να βγαίνω έξω τα βράδια και να με πλησιάζουν άτομα και να μην ανοίγομαι, να βάζω φρένα σε όλους όσους προσπαθούν να με γνωρίσουν και μου μιλούν και θέλουν να βγούμε ή να αρχίσουν κάτι μαζί μου...και πονάει αυτό πολύ Ν....να περιμένεις κάτι που δε σε θέλει επειδή άρχισες κάτι που διήρκεσε έστω για λίγο... Θέλω απλά να μου πεις τι θα γίνει... εκεί που πάω να σε ξεχάσω εμφανίζεσαι ξαφνικά...και ναι προτιμώ να αρχίσω κάτι μαζί σου αν τύχει παρά με τον κάθε πρόσφατο... Μη με αφήνεις σε αναμονή... μη με αφήνεις να ζω στην αβεβαιότητα....Στα λέω σαν να τα έλεγα σε κάποιον που είναι εκτός από όλο αυτό και όχι να το εκμεταλλευτείς και να πατήσεις πάνω του...Θα θελα πολύ να ανοιχτείς, να μου πεις τι γίνεται...να δώσεις ένα τέλος ή μια αρχή...