ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λείπεις.Δεν θυμάμαι πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που έφυγες , μα δε με νοιάζει κιόλας.Ξέρω μόνο πως λείπεις.Θολωμένες σκέψεις, μπερδεμένες με καπνό κι αλκοόλ, χωρίς νόημα, που ανακουφίζουν για λίγο από τον πόνο τις νύχτες, μα σβήνουν με τις πρώτες αχτίδες του ήλιου κι επανέρχομαι ξανά σε μια σκληρή καθημερινότητα.Όταν ήσουν εσύ εδώ, οι μέρες ήταν γεμάτες χρώματα, γέλια, φώτα, έμπνευση και αισιοδοξία.Τώρα είναι γκρί, καλυμμένες από μια ασταμάτητη σιωπή, που όμως κάνει τόσο μεγάλο ΄΄θόρυβο΄΄ μέσα μου.Δεν ξέρω για πόσο ακόμα.Το μόνο που ξέρω είναι πως εσύ μου έδειξες τον δρόμο για το φώς και τα χρώματα.Κι εγώ αυτό που έχω να κάνω είναι να θυμηθώ το πώς και να ΄΄ντύσω΄΄ με αυτά ξανά τη ζωή μου.Κι είμαι σίγουρη πως από κάπου θα με βλέπεις και θα αισθανόμαστε αυτό που είχαμε καταφέρει μαζί, κάποτε.